Κρήτη 1911... Φρεντερίκ Μπουασονά (Frédéric Boissonnas) (1858-1946)

Giorgos Kardaras‎

Παλιες φωτογραφιες της Ελλάδας- Old photos from Greece

· 

 

Κρήτη 1911...
Φρεντερίκ Μπουασονά (Frédéric Boissonnas) (1858-1946)

Δεν θα πιστεύετε πόσα πληρώνουμε για χαρτί υγείας και σαπούνια βουλευτών!

EΙΔΗΣΕΙΣ

Δεν είπε κανείς πως δεν πρέπει να τηρούνται οι κανόνες υγιεινής στο κοινοβούλιο αλλά αν δείτε τα ποσά που δαπανήθηκαν για υλικά καθαριότητας θα υποστείτε ένα μίνι σοκ.

Όπως μαθαίνουμε λοιπόν η Βουλή παρήγγειλε 26.000 ρολά χαρτί υγείας, 20.000 ρολά χαρτοπετσέτας για τις τουαλέτες και 5.000 λίτρα υγρό σαπούνι.

Συνολικό κόστος; Με απόλυτη ακρίβεια 76.632 ευρώ!

__________

http://arouraios.gr/2016/11/den-tha-pisteuete-posa-plironetai/

Πέντε (μόνο) υπουργοί της Ελλάδας σε ταξίδι στις ΗΠΑ όπου θα εκφωνήσουν ''δεκάρικους'' για... ''προσέλκυση επενδύσεων'' στην Ελλάδα

   ειδησεις.......    

Θα παραστούν -και οι 5(!!!)- σε ''επενδυτικό συνέδριο'' στην Νέα Υόρκη, όπου θα εκφωνήσουν ''δεκάρικους'' για... ''προσέλκυση επενδύσεων'' στην Ελλάδα. Δεν έχει σημασία αν ουδείς λογικός επιχειρηματίας επένδυσε ή θα επενδύσει στην Ελλάδα, αλλά η δικαιολογία, γιά ''τουριστικά ταξίδια αναψυχής'' με κρατικό χρήμα (γιά υπουργούς και βοηθούς-ακόλουθους) περί ''προσέλκυσης επενδύσεων'', έχει πέραση στον ''σοφό λαό'' Ελλάδας. 

Θα είναι: Ο υπουργός Οικονομίας Δ. Παπαδημητρίου, ο αναπληρωτής του Αλ. Χαρίτσης, ο αναπλ. υπουργός Οικονομικών Γ. Χουλιαράκης, ο υπουργός Ενέργειας Γ. Σταθάκης και η υπουργός Τουρισμού 'Ελενα Κουντουρά (τακτική στις ΗΠΑ γιά τουρισμό και ψώνια στο όνομα του ''τουρισμού''). 

Στη Νέα Υόρκη θα βρεθούν επίσης, 'Ελληνες επιχειρηματίες και τραπεζίτες.

Το συνέδριο διοργανώνεται 12 Δεκεμβρίου '16 από την ελληνοαμερικάνικη Capital Link και στα χρόνια των μνημονίων, αποτελεί αφορμή γιά τουριστικά ταξίδια υπουργών, χωρίς πρακτικά αποτελέσματα γιά την Ελλάδα (φυσικά από ''προσέλκυση επενδύσεων'', το απόλυτο τίποτα).

Σημ.: Ο μηχανισμός προπαγάνδας του διεφθαρμένου ψευτο-κράτους των Αθηνών, βρήκε και ''καλή δικαιολογία'': 

Στο συνέδριο -και στο δείπνο- θα είναι και ο οικονομικός σύμβουλος του επόμενου πρόεδρου Ντ. Τραμπ, που μπορεί να επιλεγεί και γιά το υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ. O οποίος, βλέποντας 5 υπουργούς της Ελλάδας μπροστά του, θα εντυπωσιαστεί και θα συνεδητοποιήσει ότι ''σκίστηκαν'' τα μνημόνια, ότι ''λεφτά υπάρχουν'' και ότι επέστρεψε η ανάπτυξη στην ''μπανανία των Βαλκανίων''.

www.kalami.net

Ντοκουμέντο: Παραστρατιωτικές επιχειρήσεις της CIA στην Ελλάδα

Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας απέδωσαν τη «μεγάλης κλίμακας κινητοποίηση των αρχών» σε τυχαίο γεγονός, το οποίο δεν θα έπρεπε να επηρεάσει την πορεία των επιχειρήσεων. Η εκτίμηση αυτή, ωστόσο, υπήρξε λανθασμένη, καθώς σύντομα θα αποδειχθεί ότι πίσω από αυτή την κινητοποίηση, «υποκρυπτόταν» ένα από τα μεγαλύτερα κατασκοπευτικά παιχνίδια της μεταπολεμικής περιόδου.....

Οι παραστρατιωτικές επιχειρήσεις της CIA με επίκεντρο την Ελλάδα, όπως  και κάθε πολεμική επιχείρηση και πράξη δολιοφθοράς, είχαν σκαμπανεβάσματα και ανατροπές,  εξαρτούνταν από απρόβλεπτους παράγοντες και επηρεάζονταν από υποκειμενικές αδυναμίες , ακόμη και  από την τύχη. Αυτό που συνέβη, όπως, στις 27 Οκτωβρίου 1949, σε καμία περίπτωση, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «τυχαίο γεγονός». Την ημέρα αυτή, μία περίπολος του ελληνικού στρατού, συνέλαβε στην περιοχή Πωγωνίου, έξι αλβανούς, οι οποίοι προσπαθούσαν να περάσουν παράνομα τα σύνορα της χώρας.

Εκ πρώτης όψεως, ήταν μία συνηθισμένη σύλληψη «αποστατών του καθεστώτος του Χότζα». Έτσι, οδηγήθηκαν στα Ιωάννινα, όπου κλειδώθηκαν σ΄ ένα δωμάτιο της Υπηρεσίας Πληροφοριών. Ένας αξιωματικός άρχισε να τους ανακρίνει. Κατά τη διάρκεια της ανάκρισης, αποκάλυψαν ότι ήταν σε «διατεταγμένη υπηρεσία» και ότι έπαιρναν μέρος σε μία μυστική επιχείρηση με στόχο την ανατροπή του Χότζα. Σήμανε συναγερμός, μόλις ενημερώθηκε για τη σύλληψη, εκτός των άλλων, και  ο αξιωματικός-σύνδεσμος του ελληνικού στρατού με τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με το σχετικό έγγραφο  της CIA, οι συλληφθέντες ήταν οι εξής:

a. Asian Jamal

b. Jafer Ali

c. Balm (σ.σ. έτσι αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο)

d. Aki Gambit

c. Anko Daouti

f. Berdouli Berlesi

Ανδρές των μυστικών υπηρεσιών των ΗΠΑ, αν και με μεγάλη δυσκολία, απαίτησαν και παρέλαβαν τους συλληφθέντες, τους οποίους και μετέφεραν σε ένα κρησφύγετο, που διατηρούσαν οι Αμερικάνοι στην Κηφισία, στην Αθήνα, υπό άκρα μυστικότητα. Εκεί, κατά τη δεύτερη ανάκριση, οι συλληφθέντες ενημέρωσαν τους Αμερικανούς ότι είχαν προσληφθεί πριν από περίπου δύο μήνες στο Μπάρι της Ιταλίας και αφού εκπαιδεύτηκαν από έξι εκπαιδευτές στη Μάλτα, μ΄ επικεφαλής έναν συνταγματάρχη, ρίχθηκαν «στη ζώνη επιχειρήσεων».

Τα μέλη της ομάδας που πιάστηκαν στην πριοχή Πωγωνίου, όπως διαπιστώθηκε, μεταφέρθηκαν στις ακτές της Αλβανίας με το πλοίο «Stormie Seas», το οποίο είχε ως «ορμητήριό» τους Οθωνούς, βόρεια της Κέρκυρας. Από εκεί έφθασαν στην περιοχή του Τεπελενίου και του Ωραιοκάστρου, όπου διαπίστωσαν «μεγάλης κλίμακας επιχείρηση από τις αρχές ασφαλείας της Αλβανίας». Τα μέλη της ομάδας, παρά τις προσπάθειές τους, όπως ισχυρίσθηκαν, δεν μπόρεσαν να στείλουν σήμα με τον ασύρματο , κάτι που αργότερα επιβεβαιώθηκε και από το σταθμό της Κέρκυρας. Όταν ρωτήθηκαν για το σύστημα κρυπτογράφησης είπαν ότι αντικαθίσταται κάθε γράμμα της αλφαβήτου με έναν τριψήφιο αριθμό όπως στην περίπτωση της cryptographice.

Οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ και της Μεγάλης Βρετανίας απέδωσαν τη «μεγάλης κλίμακας επιχείρηση των αρχών της Αλβανίας» σε τυχαίο γεγονός, το οποίο δεν θα έπρεπε να επηρεάσει τις παραστρατιωτικές επιχειρήσεις. Η εκτίμηση αυτή, ωστόσο, υπήρξε λανθασμένη, καθώς σύντομα θα αποδειχθεί, όπως θα δούμε παρακάτω, ότι πίσω από την κινητοποίηση των αρχών της Αλβανίας, «υποκρυπτόταν» ένα από τα μεγαλύτερα κατασκοπευτικά παιχνίδια της μεταπολεμικής περιόδου, με πρωταγωνιστή τον Κίμ Φίλμπυ, ο οποίος την εποχή αυτή ήταν «σύνδεσμος» μεταξύ της MI6 και της CIA στην Ουάσιγκτον.

Έτσι κι αλλιώς, όμως, οι μυστικές υπηρεσίες των δύο χωρών, της Βρετανίας και των ΗΠΑ,  έλαβαν αυξημένα μέτρα ασφαλείας, αν και δεν μπορούσαν, σε καμία περίπτωση, να φανταστούν ότι το σχέδιο των παραστρατιωτικών επιχειρήσεων σε βάρος των (πρώην) σοσιαλιστικών χωρών, είχε προδοθεί. Οι δύο Βρετανοί πράκτορες, οι Μπάρκλευ και Λήθαμ, που φέρονταν ως ιδιοκτήτες του «Stormie Seas», οι οποίοι την εποχή του εμφυλίου μετέφεραν όπλα στον εθνικό στρατό και κατόπιν μισθώθηκαν για την κοινή επιχείρηση της CIA και  της  ΜΙ6, , αποζημιώθηκαν με το ποσό των 500 λιρών ο καθένας, και υποχρεώθηκαν να «λύσουν» τα συμβόλαια που είχαν υπογράψει.

Ο Έλληνας ναυτικός Ντίνος Μαύρος, που μετείχε του πληρώματος το οποίο απολύθηκε, μπήκε στο μισθολόγιο της CIA, η οποία, από κοινού με την MI6, αποφάσισαν να «ρίξουν» στην επιχείρηση ένα άλλο πλοίο, το «Ενριέττα», πού άλλοτε ανήκε στο γερμανικό ναυτικό και χρησίμευε σαν ναυαγοσωστικό. Είχε μήκος 74 πόδια, τα πλαίσια του ήταν χαλύβδινα και διέθετε δύο μηχανές Μερσεντές των εννιακοσίων ίππων η κάθε μία. Πλοίρχος ήταν ο Τζέημς Μπλάκμπερν, πρώην πιλότος της ΡΑΦ. Το πλοίο μετασκευάσθηκε στα ναυπηγεία του Τέντιγκτον.

«Το πλήρωμα αποτελούσαν δύο πρώην λαθρέμποροι, ένας μάγειρας που δεν είχε ιδέα από μαγειρική και ένας μηχανικός που έβαζε λάθος λάδι στη μηχανή με αποτέλεσμα να την καταστρέψει ολοσχερώς. Τα χρώματά του: βαθύ πράσινο για το κύτος, ανοικτό μπλέ για τις καμπίνες του καταστρώματος και κίτρινα φινιστρίνια. Τα έξοδα των επισκευών από το σφάλμα του μηχανικού και τα έξοδα της επιχείρησης τα πλήρωνε πλέον η CIA»

 Μετά την αποτυχία της πρώτης απόπειρας διείσδυσης στην Αλβανία, η CIA αναλαμβάνει την «πρωτοκαθεδρία» στην παραστρατιωτική επιχείρηση, αν και η ΜΙ6 εξακολουθεί να διαδραματίζει ενεργό ρόλο: Στέλνει στην Αθήνα δύο επιχειρησιακούς πράκτορες, οι οποίοι την εποχή του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου υπηρετούσαν σε μονάδες κομάντος, τους Μπίλ Μπρούμελ και Οράτιο Φούλερ, δημιουργεί μονάδες υποστήριξης και στρατόπεδα εκπαίδευσης στην Αθήνα, και δεν συνεργάζεται απλώς, αλλά καθυποτάσει και εντάσσει πλήρως τις μυστικές υπηρεσίες και τις αρχές ασφαλείας της Ελλάδας στους σκοπούς της επιχείρησης.

Το αεροδρόμιο της Ελευσίνας περνάει κάτω από τον απόλυτο έλεγχο της CIA, η οποία μεταφέρει σ΄ αυτό μετασκευασμένα πολεμικά αεροσκάφη, τα οποία πραγματοποιούν νυκτερινές, κυρίως, πτήσεις προς όλες, σχεδόν, τις (πρώην) σοσιαλιστικές χώρες και ρίχνουν αλεξιπτωτιστές και προπαγανδιστικά φυλλάδια. Στη Βούλα δημιουργείται ένα στρατόπεδο εκπαίδευσης των πρακτόρων στη χρήση ασυρμάτων και ανορθόδοξου πολέμου, το οποίο φέρει την κωδική ονομασία «Φάρμα»

«Το κέντρο κατάρτισης Farm», αναφέρεται σε έγγραφο του κλιμακίου της CIA στην Αθήνα προς το Κέντρο, «είναι  περίπου 10 μίλια από την Αθήνα, στην αραιοκατοικημένη περιοχή της Βούλας. Η περιοχή της κατάρτισης εκτείνεται σε  περίπου 125 μέτρα μάκρος και 45 μέτρα πλάτος. Η περιοχή του στρατοπέδου περιβάλλεται από έναν φράκτη, ύψους 4 ποδιών, με σύρμα βαρέως τύπου. Οι πλευρές του στρατοπέδου περιβάλλονται από κέδρους ύψους περίπου 30 ποδιών που το καθιστούν αόρατο. Στο χώρο υπάρχουν τρία σπίτια, ένα γκαράζ και μία κουζίνα. Στο πρώτο σπίτι διαμένουν οι πράκτορες, στο δεύτερο οι εκπαιδευόμενοι και στο τρίτο το βοηθητικό προσωπικό. Ο επιστάτης και η σύζυγός του, οι οποίοι έχουν ελεγχθεί εξονυχιστικά. Ο χώρος έχει μισθωθεί ως το Δεκέμβριο 1952, από έναν Έλληνα, ο οποίος διαμένει στη Βραζιλία και δεν γνώριζει τίποτα για την επιχείρηση».

Για τις ανάγκες της επιχείρησης οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ μίσθωσαν δεκάδες σπίτια και ξενοδοχεία στην περιοχή της Αττικής, τα οποία τα μετέτρεψαν σε κρησφύγετα, έτσι ώστε να διασφαλίσουν την αναγκαία κάλυψη. Όπως προκύπτει από τα έγγραφα της CIA , σπίτια είχαν μισθωθεί στην Κηφισιά, στην Εκάλη, τον Παράδεισο Αμαρουσίου, το Ψυχικό και τον Πειραιά. Ειδικές συμφωνίες είχαν κλείσει με ξενοδοχεία στην Ομόνοια, ενώ είχαν μισθώσει και σπίτι στην οδό Ρηγίλλης, όπου εγκαταστάθηκαν τα άτομα τα οποία ανέλαβαν να συντάσσουν τα φυλλάδια προπαγάνδας. Τα φυλλάδια αυτά, όπως θα δούμε, συντάσσονταν στην Αθήνα, αλλά τυπωνόταν στην Γερμανία, έτσι ώστε να διασφαλιστεί η «στεγανότητα» της επιχείρησης.

Εκτός από την Βούλα, η CIA διατηρούσε ακόμη ένα στρατόπεδο, το οποίο ονόμαζε «ράντζο».

«Υπάρχει ένα κρησφύγετο στο Μενίδι», αναφέρεται στο σχετικό έγγραφο του κλιμακίου της CIA «που βρίσκεται περίπου 15 χιλιόμετρα από την Αθήνα σε μια αραιοκατοικημένη περιοχή. Το σπίτι αποτελείται από ένα υπόγειο με τρία δωμάτια και ένα ισόγειο με τέσσερα δωμάτια. Μισθώθηκε από έναν ηλικιωμένο, που εμφανίζεται ως πληρεξούσιος του ιδιοκτήτη και γνωρίζει καλά ιταλικά, όπως και η γυναίκα του».

Και συνεχίζει: «Τα μέλη της ομάδας που διαμένουν στο Μενίδι επιβιβάζονται σε ένα προκαθορισμένο σημείο έξω από την πόλη και μεταφέρονται στην τοποθεσία Ranch . Το κέντρο κατάρτισης Ranch είναι περίπου επτά χιλιόμετρα από την Αθήνα. Η περιοχή έχει περίπου 75 μέτρα μήκος και 50 μέτρα πλάτος. Είναι περιφραγμένη σε όλες τις πλευρές από έναν τύπο καλωδίου βαρέως τύπου. Η μπροστινή πλευρά προστατεύεται από δέντρα. Στην κλειστή περιοχή υπάρχουν τρία μικρά σπίτια: (1) ένα σπίτι που είναι απέναντι από την κύρια είσοδο χρησιμοποιείται ως κατοικία του επιστάτη και ως τραπεζαρία για τους πράκτορες (2) ένα δεύτερο οίκημα, περίπου δέκα μέτρα πίσω από το πρώτο σπίτι, χρησιμοποιείται ως αίθουσες διδασκαλίας και για την αποθήκευση των προμηθειών, και (3) ένα σπίτι που βρίσκεται στη κέντρο της τοποθεσίας χρησιμοποιείται από το επιτελικό προσωπικό. Η θέση αυτή θεωρείται ιδανική, αν και υπάρχουν κοντά κι άλλα σπίτια. Κι αυτό γιατί , το Ranch βρίσκεται στο τέλος ενός δρόμου-αδιεξόδου, πίσω από το οποίο υπάρχουν λόφοι. Η περιοχή πίσω από το Ranch χρησιμοποιείται για εξάσκηση, αναγκαστικές πορείες και ως  χώρος βολής«

»Η διοίκηση του πεδίου έλαβε τα εξής μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει την ασφάλεια της περιοχής κατάρτισης.

 »a. Απαγόρευσε οποιαδήποτε κίνηση των πρακτόρων έξω από το χώρο, εκτός κι αν συνοδεύονται από έναν αξιωματικό εκπαίδευσης.

»b. Περιόρισε (σ. σ. προφανώς σε συνεννόηση με τις μυστικές υπηρεσίες της Ελλάδας) την πρόσβαση μόνον σ΄ορισμένα αυτοκίνητα στο χώρο.

 »c. Περιορίστηκε ο αριθμός των υπαλλήλων της υπηρεσίας που μπορούν να έχουν επαφή με την ομάδα.

 »d. Ενημερώθηκαν οι πράκτορες ώστε να αποφεύγουν οποιεσδήποτε ανεπιθύμητες ερωτήσεις με έξυπνο τρόπο.

 »e.Δημιουργήθηκαν  ειδικοί περιπόλοι οι οποίοι κάνουν επιτόπιους ελέγχους, ώστε να διασφαλιστεί ότι κανένας δεν θα βρίσκεται έξω από τα όρια του χώρου κατάρτισης.

Για το πρόγραμμα της κατάρτισης των πρακτόρων στο «ράντζο» σημειώνεται ότι «τα μέλη της ομάδας συμμετέχουν σε ένα πρόγραμμα κατάρτισης που αποτελείται από:

»-χάρτη και πυξίδα

»-αποσυναρμολόγηση και συναρμολόγηση των όπλων

»-καθημερινές πορείες σε ορεινές περιοχές στις οποίες μεταφέρουν και τον εξοπλισμό τους

 »- τεχνικές επιβίωσης σε εχθρική περιοχή

 »-πρώτες βοήθειες και κανόνες υγιεινής

»- χρήση συμπυκνωμένου μερίδων φαγητού

 »-χειρισμό ασυρμάτων στη ζώνη ρίψης ώστε να είναι σε θέση να έρθουν σε επαφή με τη βάση

 »-ζητήματα πολιτικού ενδιαφέροντος για την κατάσταση που επικρατεί στις ενδιαφερόμενες χώρες

 »-χρήση των σταγόνων υδροκυανίου στην περίπτωση που πέσουν στα χέρια του εχθρού»

Οι πράκτορες που έπεφταν με αλεξίπτωτα στις (πρώην) σοσιαλιστικές χώρες, έρχονταν με ειδικές πτήσεις στο αεροδρόμιο του Ελληνικού από τη Γερμανία , «συγκεκριμένες ώρες που δεν παρατηρούταν αυξημένη κίνηση»  και «με τη συνοδεία της ελληνικής αστυνομίας που λάμβανε αυξημένα μέτρα ασφαλείας», έφθαναν στη «φάρμα» ή το «ράντζο». Από εκεί, μετά από την ταχύρυθμη εκπαίδευση στη χρήση ασυρμάτων, και πάλι με τη συνοδεία της ελληνικής αστυνομίας, μεταφέρονταν σε κλειστά φορτηγά στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας, όπου επιβιβάζονταν σε ειδικά διασκευασμένα αεροπλάνα, των οποίων το πλήρωμα ήταν Πολωνοί εξόριστοι που τη διάρκεια του πολέμου ήταν στην ΡΑΦ, τα οποία τους μετέφεραν και τους έριχναν σε ειδικές και, εκ των προτέρων, επιλεγμένε ζώνες στην Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Η CΙΑ διατηρούσε ένα στρατόπεδο στη Γερμανία, σε απόσταση δύο χιλιομέτρων από το Murnau, περίπου 60 χιλιόμετρα από το Μόναχο, το οποίο υποστηριζόταν από ένα τάγμα Μηχανικού του αμερικάνικου στρατού. Το στρατόπεδο, «που κάλυπτε περίπου εξήντα στρέμματα, ήταν περιφραγμένο και απροσπέλαστο από όλες τις πλευρές. Απέναντι από την κύρια πύλη του κτήματος ήταν ένα σπίτι, ένας  ξενώνας και το κύριο Μέγαρο. Όλοι οι ένοικοι εκδιώχθηκαν με εξαίρεση δύο οικογένειες, οι οποίες κρίθηκε ότι θα μπορούσαν να χρησιμεύσουν ως βοηθητικό προσωπικό. Οι δύο οικογένειες δεν είδαν ποτέ την εκπαίδευση των πρακτόρων που γινόταν γύρω από την κύρια έπαυλη του κτήματος. Η κατάρτιση για τις ρίψεις με αλεξίπτωτο (σ.σ. που αποτελούσε την κύρια εκπαίδευση στη Γερμανία) γινόταν σε ένα παλιό γήπεδο τένις που περιβαλλόταν από δέντρα. Γι΄ αυτό το λόγο χρησιμοποιούνταν οι εγκαταστάσεις του στρατού, η έδρα του οποίου βρίσκεται περίπου επτά χιλιόμετρα από Murnau».

Αλλά και τα μέτρα ασφαλείας για τη στρατολόγηση των πρακτόρων υπήρξαν δρακόντεια. Ενδεικτικό είναι ότι υπάρχει αναφορά του πρακτόρων της CIA προς τον επικεφαλής του OPC, η οποία αποκαλύπτει ότι:

«Οι Raymond K. Balster και Naylan L. Allard συμφώνησαν να συστήσουν μία εταιρεία που θα τσεκάρει τυχόν παρανομίες στις οποίες κατέφευγαν οι «ατζέντηδες» που είχαν αναλάβει την στρατολόγηση των πρακτόρων». Επιπλέον, «οι ομάδες που θα εκπαιδεύονται στο εν λόγω στρατόπεδο, θα μεταφέρονται στο χώρο εκπαίδευσης από μια συγκεκριμένη εταιρεία, η οποία κάθε ημέρα μετά την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης, θα τους μεταφέρει στην έδρα της». «Θα πρέπει να υπάρχει τέτοια κάλυψη», αναφέρεται χαρακτηριστικά, «ώστε ακόμη και αν αποκαλυφθεί κάποιο άτομο να μη συνδεθεί με την επιχείρηση. Στόχος είναι να μην αποκαλυφθεί η επιχείρηση και να μην γίνει αντικείμενο έρευνας. Οι ομάδες θα τους παίρνουν από την εταιρεία κατά γκρούπ – πέντε ή έξι άνδρων -, και θα τους πηγαίνουν σε εκπαίδευση και μετά την ολοκλήρωσή της εκπαίδευσης οι ομάδες θα επιστρέφουν στην εταιρεία».

Η εταιρεία, από την πλευρά της, είχε μισθώσει διάφορα σπίτια, στα οποία διέμεναν οι ομάδες των πρακτόρων που εκπαιδεύονταν στο στρατόπεδο του Murnau. Η κάλυψη για τα κέντρα εκπαίδευσης την είχε ένας ένας ιδιωτικός οργανισμός – μαϊμού, που «έχει σχέση με την έρευνα και θα χρηματοδοτείται από πανεπιστήμια και εμπόρους όπλων. Με αυτόν τον τρόπο, δεν θα επιτρέπεται, εκτός των άλλων, και η είσοδος σε πρόσβαση σε άτομα που δεν έχουν δουλειά, ενώ δικαιολογείται και η εκπαίδευση στα όπλα.»

«Οι εκπαιδευτές», τονίζεται στο ίδιο έγγραφο, «θα φθάσουν στη Γερμανία με τουριστικές βίζες διάρκειας 120 ημερών. Αν χρειαστεί να παραμείνουν παραπάνω, θα επιλαμβάνεται ο τοπικός σταθμός. Η αλληλογραφία τους θα διενεργείται μέσω ιδιωτικών διευθύνσεων και δεν θα έχουν καμία επαφή με τους τοπικούς υποσταθμούς της υπηρεσίας. Ιδανικά το κέντρο εκπαίδευσης πρέπει να είναι σαν ένα κυνηγετικό καταφύγιο με δύο τρία σπίτια σε μία απομονωμένη περιοχή. Τα σπίτια θα πρέπει να παίρνουν 20 εκπαιδευόμενους, πέντε εκπαιδευτές, βοηθητικό προσωπικό και τα άτομα της ασφάλειας»

Η πρώτη ομάδα εκπαιδευόμενων  έφθασε στο Murnau τη νύκτα της 12ης Οκτωβρίου 1950. Είχαν παραληφθεί από μία εταιρεία – βιτρίνα του Μονάχου. Η εταιρεία αυτή δραστηριοποιούταν σε έργα ανοικοδόμησης της Γερμανίας μετά τον Πόλεμο. Τα άτομα που επιλέγονταν για τις παραστρατιωτικές επιχειρήσεις της CIA, προσλαμβάνονταν ως εργαζόμενοι στην εν λόγω εταιρεία, η οποία χρησιμοποιούταν ως προκάλυμμα για την επιχείρηση. Για την μεταφορά των πρακτόρων από τους χώρους εργασίας τους και την επιστροφή τους και πάλι στους χώρους εργασίας μετά την εκπαίδευση, χρησιμοποιούνταν αυτοκίνητα- καμουφλάζ, όπως σχολικά λεωφορεία ή ακόμη και ασθενοφόρα.

«Η τοποθεσία του κέντρου εκπαίδευσης», αναφέρεται χαρακτηριστικά σε ένα έγγραφο της CIA με ημερομηνία Νοέμβριος 1950, «ήταν ένα καλά κρυμμένο μυστικό. Ακόμη και οι πράκτορες, όταν ρωτήθηκαν μόλις έφθασαν στην Ελλάδα, που είχαν εκπαιδευτεί είπαν ότι το κέντρο εκπαίδευσης ήταν κοντά στο Berchtesgaden, Γερμανία».

Πολύ προτού τεθούν σε λειτουργία τα στρατόπεδα εκπαίδευσης στην Αθήνα και το Μόναχο (ειρήσθω εν παρόδω, το στρατόπεδο στο Murnau ήταν πάρα πολύ κοντά στην έδρα της ημινόμιμης-την εποχή εκείνη-, οργάνωσης του Γκέλεν) και αμέσως μόλις έκλεισε η συμφωνία με τον στρατάρχη Παπάγο, η CIA είχε αποφασίσει να δημιουργήσει ένα πλωτό ραδιοσταθμό προπαγάνδας. Στις 31 Αυγούστου 1949, το FBI εκδίδει ένα υπόμνημα προς τις υπηρεσίες του, σύμφωνα με το οποίο, οι ΗΠΑ για λόγους εθνικής ασφάλειας θα πρέπει να προχωρήσουν στην ενοικίαση «ελαφρών πλοίων και αεροσκαφών». Γι΄ αυτό το λόγο, όπως σημείωνε, θα πρέπει να τηρηθεί «απόλυτη μυστικότητα».

Οι υπηρεσίες του FBI ήρθαν σε επαφή με άτομα τα οποία έχουν πείρα στα ναυτιλιακά από τα οποία ζητησαν, μεταξύ των άλλων, να διαπιστώσουν: 1. αν μπορεί να βρεθεί ένα πλοίο το οποίο θα μπορεί να μεταφέρει νερό σε περίπτωση πολεμικής σύρραξης  στην Ελλάδα και 2. αν υπάρχει για αγορά ένα ιστιοφόρο με μηχανή για επιχειρησιακή δραστηριότητα στα Ιόνια νησιά και τους Παξούς».

Το FBI στην προκειμένη περίπτωση ενεργούσε για λογαριασμό της CIA. Σ΄ ένα έγγραφο με ημερομηνία 3 Οκτωβρίου 1949, που υπογράφει ο επικεφαλής του OPC, Φράνκ Γουίσνερ, αποκαλύπτεται ότι η αγορά του πλοίου αποβλέπει στη δημιουργία πλωτού ραδιοφωνικού σταθμού. Οι δυσκολίες εντοπίζονται στο αν θα εκπέμπει στα μεσαία ή τα βραχεία. Γι΄ αυτό το λόγο επιστρατεύεται ένας τεχνικός, ο οποίος ανέλαβε να κάνει μελέτες σε ένα σκάφος που βρίσκεται στις ΗΠΑ.

Το Δεκεμβρίου 1949 ο Φράνκ Γουίσνερ ενημερώνει ότι εγκρίθηκαν, σύμφωνα με το άρθρο 8, του κανονισμού του Εμπιστευτικού Ταμείου περίπου 56,000 δολάρια για τη δημιουργία σταθμού προπαγάνδας. «Ο έλεγχος της παραγωγής προπαγάνδας», όπως σημειώνεται, «θα ασκείται με βάση τις κατευθύνσεις από κεντρικά γραφεία της CIA , στην Ουάσιγκτον, από το κοινό επιχειρησιακό κέντρο των δύο μυστικών υπηρεσιών, της CIA και της MI6 στην Αθήνα, όπως προβλέπεται από το μνημόνιο της βρετανο-αμερικανικής συνεργασίας που αναθεωρήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 1949».

Στο ίδιο έγγραφο αναφέρεται ότι στο πλοίο, επάνω στο οποίο θα εγκατασταθεί ο πλωτός ραδιοφωνικός σταθμός, θα κάνει «κρουαζιέρα κάτω από την μπότα της Ιταλίας, περίπου 180 μίλια από την Μάλτα».

 Σύμφωνα με ένα άλλο έγγραφο του Φράνκ Γουίσνερ, που φέρει ημερομηνία 21^η Απριλίου 1950, το σκάφος πρέπει να είναι σε θέση να εκπληρώσει τις ακόλουθες λειτουργίες:

«a .να υποστηρίξει το προσωπικό προπαγάνδας πέντε ατόμων

»b. να μεταφέρει αρκετό νερό, καύσιμα και τρόφιμα ώστε να παραμένει εν πλω στο ( σ.σ. τακούνι της Ιταλίας ) για τουλάχιστον δώδεκα διαδοχικές ημέρες πριν επιτρέψεις τη βάση του στην Αθήνα.

 »c. Να διαθέτει επαρκή χώρο που θα επιτρέπει την εγκατάσταση του ραδιοεξοπλισμού και να ενός ραδιοφωνικού στούντιο».

Για την εξεύρεση του κατάλληλου σκάφους ζητήθηκε και η συνδρομή του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ. Η ιδέα, όμως, για την εγκατάσταση σε πλοίο ραδιοφωνικού πομπού μεσαίων κυμάτων εγκαταλείφθηκε μετά τη διαπίστωση ότι βασίστηκε σε «λανθασμένες πολιτικές και οικονομικές εκτιμήσεις». Η άλλη εναλλακτική λύση, δηλαδή η εγκατάσταση χερσαίου ραδιοπομπού μεσαίων κυμάτων, θα απαιτούσε την ανέγερση υψηλών ( concretebase) κεραιών στο ελληνικό ή ιταλικό έδαφος , «μια πολύ πιο ακριβή πρόταση που θα δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα». Επανέρχεται, ως εκ τούτου , στο προσκήνιο η δυνατότητα δημιουργίας πλωτού πομπού βραχέων κυμάτων. Το σκάφος, στο οποίο θα εγκατασταθεί «θα έχει τη βάση του σε κάποιο λιμάνι στην Ελλάδα»

Σύμφωνα με μια αναφορά της 27^ης Ιουνίου του 1950, αποφασίστηκε να γίνει θαλάσσια έρευνα στην Μασαχουσέτη ώστε να διαπιστωθεί αν κάτι τέτοιο είναι εφικτό.  Η έρευνα έγινε με τη χρησιμοποίηση του σκάφους  KIMM μήκος 91 μέτρων.

Παράλληλα, η CIA άρχισε να προχωρεί τις διαδικασίες για την αγορά ενός σκάφους, προσφέροντας αρχικά 65.000 δολαρία σ΄ έναν μεσίτη γιότ, του οποίου η διεύθυνση ήταν: Gordon Raymond , 420 Lexington Avenue , New York 7. Η προσφορά απορρίφθηκε αλλά έγινε δεκτή η προσφορά των 70.000 δολαρίων.

Παράλληλα, στελέχη της CIA επισκέφθηκαν τη Βαλτιμόρη, όπου συναντήθηκαν με το δικηγόρο Γ. Keating Bowie, ο οποίος ανέλαβε την υποχρέωση να συστήσει μία εταιρεία με έδρα τη Βαλτιμόρη, υπό τον έλεγχο της οποίας θα περνούσε το σκάφος, έτσι ώστε να καλυφθεί η πραγματική του αποστολή.

‘Οπως προκύπτει από αναφορά της 24 Μαΐου 1950, τα στελέχη της CIA διαπραγματεύονταν την αγορά ακόμη δύο σκαφών, του IRMAY πανί κινητήρα, το οποίο θεωρήθηκε ότι είναι «το πιο προσαρμόσιμο με βάση τις απαιτήσεις της εκπομπής , την ευελιξία, τα καταλύματα για το πλήρωμα και τη διαμονή του  προσωπικού» και του SERVA LE BARI . Οι ιδιοκτήτες τους έδωσαν το λόγο τους στους εκπροσώπους της CIA ότι τα πωλούν λόγω «δυσκολιών στους γάμους τους». Ο κ. Irwin Cohn , ο ιδιοκτήτης του IRMAY, χαρακτηρίζεται ως «πολύ ευμετάβλητη φύση και ως εκ τούτου συνιστάται προσοχή στις διαπραγματεύσεις».

 Το IRMAY, προς το παρόν, ήταν ασφαλισμένο από τονAtlantic Mutual, 49 Wall Street , Νέα Υόρκη , που το κάλυπτε για όλόκληρο τον κόσμο. Στις 11 Σεπτεμβρίου 1950 , πράκτορας της CIA στη Βαλτιμόρη, συστήνουν μία εταιρεία –μαϊμού, βάζοντας ως βιτρίνα μία υπαρκτή εταιρεία,  ώστε να καλύψουν τις μεταφορά του πλοίου στην κατοχή της CIA. Η σύσταση της εταιρείας θα συνοδευτεί με άνοιγμα ειδικού λογαριασμού στη Βαλτιμόρη για την πληρωμή του πλοίου και του προσωπικού στο εξωτερικό.

~~~~~~~~~~~~~~

Στο επόμενο: Η μεταφορά του σκάφους στην Πάτρα, τα πεταμένα λεφτά, τα «μπαλόνια των Γιαπωνέζων»,  η βάση στις Αλκυονίδες νήσους, οι… αγνώστου ταυτότητας σκελετοί στα νησία και οι έλληνες πράκτορες… 

__________

Δημοσίευση από: Δημήτρης Νικολακόπουλος σε FEATURED 14/09/2014

http://www.hitandrun.gr/ntokoumento-parastratiotikes-epichirisis-tis-cia-stin-ellada-3/

Εδώ και μερικά χρόνια ασκεί το «αρχαιότερο επάγγελμα» στον κόσμο, καθώς λόγω κρίσης είχε μείνει χωρίς δουλειά και την έπνιγαν τα χρέη στις Τράπεζες και στα χαράτσια

Πάτρα: Έπαθε σοκ όταν πήγε στον οίκο ανοχής για διασκέδαση και είδε γυμνή…

Η ελληνική κοινωνία σπαρασσόμενη σήμερα με τα μνημόνια, τα υπουργικά διατάγματα, με την τρόικα αλλά και τη δοσίλογη ψευτο-κυβέρνηση  Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ που σπρώχνουν καθημερινά  τις νέες αλλά και μεγαλύτερες ηλικίες γυναίκες στην πορνεία  ως διαφυγή στο αδιέξοδο που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει. Με ανυπολόγιστες συνέπειες  όπως την καταρράκωση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και  υπόστασης.

Η  παρακάτω "είδηση" που δυστυχώς τα ιστολόγια//ιστοσελίδες  που την αλιεύσαμε την παρουσιάζουν ως "γαργαλιστική είδηση", όπως λέμε στη δημοσιογραφική γλώσσα, όμως σε κάποιες άλλες εποχές. Σήμερα αναδεικνύεται  βαθιά κοινωνική με προεκτάσεις πολιτικής και ληστρικής συμπεριφοράς των τραπεζικών ιδρυμάτων που έχουν καταχρεώσει τον κόσμο όχι τόσο με τα δάνεια όσο με τα ληστρικά επιτόκια.

Π.Σ.Α.

...η κοπέλα αποκάλυψε στον αδελφό της, πως εδώ και μερικά χρόνια ασκεί το «αρχαιότερο επάγγελμα» στον κόσμο, καθώς λόγω κρίσης είχε μείνει χωρίς δουλειά και την έπνιγαν τα χρέη, σε Τράπεζες, σε χαράτσια στην εφορεία αλλά και στον μπακάλη, μανάβη και στο φούρνο της γειτονιάς για να μεγαλώσει την κόρη της πριν τη βάλει στο ίδρυμα, επιρρίπτοντας ευθύνες για την κατάσταση στην οποία βρέθηκε, τόσο στον ίδιο όσο και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της, τα οποία ποτέ δεν αναρωτήθηκαν πως τα φέρνει βόλτα.

Απίστευτες σκηνές διαδραματίστηκαν το μεσημέρι της περασμένης Πέμπτης, σε οίκο ανοχής που λειτουργεί στην περιοχή του Γλαύκου της Πάτρας, όταν νεαρός άνδρας ο οποίος πήγε εκεί προκειμένου να καλύψει τις σεξουαλικές του ανάγκες όταν ζήτησε να δει την κοπέλα με την οποία θα …βρισκόταν, έκπληκτος είδε να παρουσιάζεται μπροστά του γυμνή η αδελφή του.

Σύμφωνα με το dete.gr, όλα ξεκίνησαν, όταν ομάδα τριών ατόμων από την Αθήνα, η οποία είχε μεταβεί στην Κυλλήνη για λογαριασμό εταιρείας η οποία έχει αναλάβει τη συντήρηση στους ανελκυστήρες και τις κυλιόμενες σκάλες πλοίων κατά την επιστροφή στην έδρα τους αποφάσισε να κάνουν στάση στην Πάτρα για λίγη …διασκέδαση.

Οι σκηνές που ακολούθησαν από το ξαφνικό τετ-α-τετ του αδελφού με την αδελφή του μέσα στον οίκο ανοχής δεν περιγράφονται καθώς ο άντρας μετά το αρχικό σοκ άρχισε να την κτυπά αλύπητα παρά τις προσπάθειες τόσο των φίλων του όσο και ανθρώπων του …σπιτιού να την προστατέψουν.

Όταν τελικά μπόρεσαν να αποσπάσουν από τα χέρια του την αιμόφυρτη κοπέλα, αυτή κλαίγοντας του αποκάλυψε, πως εδώ και μερικά χρόνια ασκεί το «αρχαιότερο επάγγελμα» στον κόσμο, καθώς λόγω κρίσης είχε μείνει χωρίς δουλειά και την έπνιγαν τα χρέη, επιρρίπτοντας ευθύνες για την κατάσταση στην οποία βρέθηκε, τόσο στον ίδιο όσο και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς της, τα οποία ποτέ δεν αναρωτήθηκαν πως τα φέρνει βόλτα.

________
Δημοσιεύθηκε: 16/11/2013 00:04
Makelarisa
Tag: πατρα, πορνεια, σοκ

Στο σφυρί οι ζωές χιλιάδων χρεωμένων πολιτών

 ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΙ: ΟΤΑΝ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΡΙΧΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΣΤΟΥΣ ΟΦΕΙΛΕΤΕΣ 

Κυριακή, 03 Νοεμβρίου 2013 -       ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ Η ΕΠΟΧΗ   

Γράφτηκε από τον/την Ιωάννα Δρόσου, Γ.Μ. Χατζηστεργίου, Σια­τί­τσα Δή­μη­τρα,

* Μιλούν στην «Εποχή» φορείς και πολίτες, των οποίων τα σπίτια βγήκαν στον πλειστηριασμό

Δεκάδες χιλιάδες σπίτια ή περιουσιακά στοιχεία πολιτών βγαίνουν στο σφυρί γιατί οι ιδιοκτήτες τους αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Σήμερα, σύμφωνα με τη Eurostat, η ανεργία έχει φτάσει στο 55,3% ενώ το 34,6% των πολιτών ζει στο όριο της φτώχειας, παρά τη μείωση του ορίου για ένα μονομελές νοικοκυριό από 549 ευρώ το 2010 σε 476 ευρώ το 2011. Οι οφειλέτες, λόγω της μακροχρόνιας ύφεσης, αδυνατούν να αποπληρώσουν τα χρέη τους και αντί η κυβέρνηση να εστιάσει σε αυτό συζητά ακόμα και την άρση της απαγόρευσης πλειστηριασμών από 1 Ιανουαρίου 2014 για οφειλές σε τράπεζες και ασφαλιστικά ταμεία –γιατί το δημόσιο εξαίρεται της απαγόρευσης- όταν αφορά περιουσιακά στοιχεία έως 200.000 ευρώ ή την πρώτη κατοικία. Το 2012, 26.000 σπίτια βγήκαν σε πλειστηριασμό, ενώ για το 2013 δεν υπάρχει πλήρης εικόνα αλλά υπολογίζεται ότι μέχρι τον Αύγουστο, που έκλεισαν τα Ειρηνοδικεία για το καλοκαίρι, είχαν παραπεμφθεί 16.000 υποθέσεις. Σε περίπτωση απελευθέρωσης των πλειστηριασμών 62.000 σπίτια θα βγουν στο σφυρί ήδη από την πρώτη μέρα του χρόνου, ενώ εκτιμάται ότι η άρση απαγόρευσης αφορά τουλάχιστον 180.000 νοικοκυριά.

Eπιμέλεια: Ιωάννα Δρόσου

Η συζήτηση για τους πλειστηριασμούς «περιορίζεται στο ζήτημα της άρσης της απαγόρευσης, παραβλέποντας το γεγονός ότι πλειστηριασμοί γίνονταν πάντα, απλά με εξαιρέσεις», όπως μας εξηγεί ο Θανάσης Αλεξάνδρου, μέλος τους Δικτύου Κοινωνικής Αλληλεγγύης Εξαρχείων. Μόλις την περασμένη βδομάδα στον Πύργο Ηλείας η Wind προσπάθησε να βγάλει στο σφυρί σπίτι αξίας 90.000 ευρώ για χρέος 200 ευρώ στην εταιρεία. Η κινητοποίηση του κόσμου που μπλόκαρε την είσοδο στο Ειρηνοδικείο και η δημοσιοποίηση του θέματος ανάγκασε την εταιρεία να σταματήσει τον πλειστηριασμό και να δηλώσει ότι «η διαδικασία έγινε εκ παραδρομής από το περιφερειακό δικηγορικό γραφείο που είχε αναλάβει την υπόθεση». 

Κίνημα αντίστασης

Φαίνεται ότι η κινητοποίηση του κόσμου είναι αυτή που καταφέρνει στις περισσότερες περιπτώσεις να αποτρέψει τους πλειστηριασμούς σπιτιών. Η ομάδα Λαϊκής Στάσης Πληρωμών Ηρακλείου Κρήτης, δίνει ραντεβού κάθε Τετάρτη στις 3.15 μ.μ έξω από το Ειρηνοδικείο, προσπαθώντας με την ειρηνική τους διαμαρτυρία να αποτρέψουν πλειστηριασμούς που γίνονται με εντολή τραπεζών. Η ομάδα αυτή καλεί τον κόσμο «να σταματήσει να τροφοδοτεί το κράτος πληρώνοντας ΔΕΚΟ ή την εφορία, προκειμένου να σταματήσει η κτηνωδία και να σωθεί ο ελληνικός λαός», όπως μας εξηγεί η Σοφία Κριτσινάκη. Δυστυχώς, οι πολίτες κάθε εβδομάδα έρχονται αντιμέτωποι με τα ΜΑΤ που προσπαθούν να τους αποτρέψουν την είσοδο στο Ειρηνοδικείο, γεγονός που έχει κάμψει το κίνημα καθώς «κάποιοι φοβήθηκαν ή ντράπηκαν και σταμάτησαν να έρχονταν». Όμως, το ραντεβού παραμένει σταθερό και η Ομάδα έχει καταφέρει να αποτρέψει δεκάδες πλειστηριασμούς.

Από τη στιγμή που υπάρχει η απαγόρευση για πλειστηριασμό περιουσιακών στοιχείων κάτω από 200.000 ευρώ, η τράπεζα ένωσε δύο σπίτια στην Κρήτη προκειμένου να καταφέρει να τα παρουσιάσει εξ’ αδιαιρέτου και να προχωρήσει σε πλειστηριασμό των σπιτιών, για να αποπληρωθεί στεγαστικό δάνειο 220.000 ευρώ. Ο πολίτης βρέθηκε έξω από το Ειρηνοδικείο Ηρακλείου και με τη στήριξη της Λαϊκής Στάσης Πληρωμών κατάφερε να πείσει τον τραπεζοϋπάλληλο να μην υπογράψει τον πλειστηριασμό. «Το ένα σπίτι είναι δικό μου και το άλλο της 92χρονης μητέρας μου», μας εξηγεί ο πολίτης και συμπληρώνει «είμαι άνεργος και έχω βηματοδότη. Αν δεν ήταν η ομάδα έξω από το Ειρηνοδικείο θα το είχα χάσει το σπίτι. Γι’ αυτό τώρα πηγαίνω μαζί τους έξω από το δικαστήριο κάθε Τετάρτη».

Μπας και τους προλάβουμε

«Ο πολίτης έχασε τον αδερφό του πριν από ένα χρόνο που αυτοκτόνησε για χρέη στην ίδια τράπεζα», τονίζει η Σ. Κριτσινάκη. «Κάποια στιγμή ίσως βρεθούμε όλοι σε αυτή την κατάσταση, γι’ αυτό πρέπει να δυναμώσουμε τις παρεμβάσεις μας», καταλήγει. Ο πολίτης δεν έχει καταφέρει ακόμα να γλιτώσει το σπίτι του. «Περιμένω τον επόμενο πλειστηριασμό. Κάναμε αίτηση να υπαχθούμε στο νόμο Κατσέλη μπας και τους προλάβουμε πριν μας προλάβουν», υπογραμμίζει.

Ο νόμος 3869/2010 (γνωστός ως νόμος Κατσέλη) είναι «η μοναδική διέξοδος που υπάρχει αυτή τη στιγμή προκειμένου να ρυθμίσει κανείς τις οφειλές του», μας λέει η Παναγιώτα Καλαποθαράκου, γενική διευθύντρια του ΕΚΠΟΙΖΩ και πρόεδρος της ΠΟΜΕΚ (Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Καταναλωτών, «Η Παρέμβαση»). Ωστόσο, αυτός ο νόμος «θεσπίστηκε για να αντιμετωπίσει την υπερχρέωση που μπορεί να έχει μια χώρα, όχι για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα που βιώνει η ελληνική κοινωνία. Σήμερα, 80.000 νοικοκυριά έχουν αιτηθεί να υπαχθούν στο νόμο 3869 και μέχρι στιγμής έχουν εκδικαστεί μερικές δεκάδες υποθέσεις. Σύμφωνα, με τις προβλέψεις οι περισσότερες υποθέσεις προσδιορίζονται για το 2020, αν αναλογιστούμε ότι τα Ειρηνοδικεία δεν μπορούν να εκδικάσουν πάνω από 10.000 υποθέσεις το χρόνο. Και να σημειώσουμε ότι αυτός ο νόμος δεν αφορά μικροεπιχειρηματίες, που αντιμετωπίζουν σήμερα τεράστια οικονομικά προβλήματα, αλλά μόνο φυσικά πρόσωπα και ελεύθερους επαγγελματίες.

Συλλογή υπογραφών

«Πρέπει να υπάρξει καθολική προστασία από την πολιτεία, μέχρι να αρθούν οι παράγοντες που έχουν δημιουργηθεί από την κρίση», τονίζει η Π. Καλαποθαράτου. Η απελευθέρωση των πλειστηριασμών, σύμφωνα με την γενική διευθύντρια του ΕΚΠΟΙΖΩ, «θα είναι καταστροφική για την ελληνική κοινωνία. Θα υπάρξει μαζική περιθωριοποίηση, μεγάλη αύξηση του αριθμού των αστέγων, εξαθλίωση των οικογενειών με ανυπολόγιστες επιπτώσεις στην ψυχολογική και κοινωνική ακεραιότητα των ευαίσθητων μελών της οικογένειας (παιδιά, ηλικιωμένοι, άνεργοι κλπ), θα καταρρεύσει η καθημερινότητα των νοικοκυριών, θα χάσουν οι μικρέμποροι τα μαγαζιά τους». Ακόμα, προσθέτει, «θα είναι καταστροφική για την αγορά ακινήτων και για τις ίδιες τις τράπεζες. Θα υπάρξει κερδοσκοπική εκμετάλλευση από τις εταιρείες που θα συσταθούν γι’ αυτό το σκοπό, θα υπερφορτωθούν τα δικαστήρια από οφειλέτες που θα προσφύγουν στη δικαιοσύνη, θα υπάρξουν κοινωνικές συγκρούσεις ανάμεσα στους δανειολήπτες και τους νέους ιδιοκτήτες». Για την αποτροπή των παραπάνω η ΕΚΠΟΙΖΩ έχει ξεκινήσει ηλεκτρονική καμπάνια συλλογής υπογραφών για την αναστολή των πλειστηριασμών για τουλάχιστον τρία χρόνια [περισσότερα στο www.ekpizo.gr]

Την ενημέρωση των πολιτών προσπαθεί και η Ένωση Προστασίας Καταναλωτών Κρήτης, που λειτουργεί πανελλαδικά και προσπαθεί να παρέχει και νομικές συμβουλές. «Ζητάμε από την πολιτεία την αναστολή των πλειστηριασμών όσο διαρκεί η ύφεση», μας λέει η πρόεδρος της Ένωσης Ιωάννα Μελάκη. Όπως δημοσιοποίησε η Ένωση αφού η τράπεζα κατέσχεσε σπίτι δανειολήπτριας για χρέος 15.000 ευρώ, της ζήτησε να το νοικιάσει για να συνεχίσει να ζει στο σπίτι της. «Προσπαθούμε να εμψυχώσουμε τους πολίτες και να δείξουμε την αλληλεγγύη μας. Ζητάμε κούρεμα του χρέους, γιατί μόνο έτσι θα ανακάμψει η ελληνική κοινωνία. Κούρεμα των στεγαστικών δανείων στην αξία που έχουν σήμερα τα σπίτια και ολική διαγραφή των καταναλωτικών δανείων», τονίζει η Ι. Μελάκη.

Να οργανωθούμε

Τον τελευταίο καιρό έχει συσταθεί παναττικό συντονιστικό ενάντια στους πλειστηριασμούς που αποτελείται από λαϊκές συνελεύσεις 14 γειτονιών. Το συντονιστικό έχει ενεργοποιήσει γραμμή αλληλεγγύης [211-8002025] όπου μπορούν να απευθύνονται οι πολίτες προκειμένου να αποτραπεί ο πλειστηριασμός του σπιτιού τους. «Όταν κάποιος απευθυνθεί στο συντονιστικό τότε ενεργοποιούμε τη συλλογικότητα της γειτονιάς του, προκειμένου να παρίσταται στο Ειρηνοδικείο ώστε να αποτρέψει την εκδίκαση της υπόθεσης», μας λέει ο Θ. Αλεξάνδρου. «Χρειάζεται να οργανωθεί ο κόσμος και να συσπειρωθεί προκειμένου να σταματήσουμε τη λαίλαπα».

Την ανάγκη οργάνωσης των πολιτών τονίζει και ο Νίκος Γιαννέλης από τη Μυτιλήνη. Τον περασμένο μήνα η εφορία έβγαλε σε πλειστηριασμό το σπίτι όπου κατοικεί με τη γυναίκα του και τα 4 ανήλικα παιδιά τους για χρέος 2.200 ευρώ. Ο έφορος απαίτησε από τον Ν. Γιαννέλη να πληρώσει εφάπαξ το ποσό για να σταματήσει η διαδικασία του πλειστηριασμού. Τη λύση στο πρόβλημά του την έδωσε ο δήμος, ο οποίος, ύστερα από την κινητοποίηση της τοπικής κοινότητας, ανέλαβε να αποπληρώσει το χρέος του. «Εγώ γλίτωσα, αλλά δεν ξέρω αν θα μπορέσουν να γλιτώσουν και άλλοι», μας λέει και προσθέτει: «Μας πίνουν το αίμα και μας παίρνουν τα σπίτια. Αν δεν βρισκόταν λύση, σήμερα θα ήμουν φυλακή γιατί θα πυροβολούσα όποιον ερχόταν να μου πάρει το σπίτι. Πρέπει να σηκωθούμε από τον καναπέ, να οργανωθούμε και να αντισταθούμε».

«Για να οργανωθεί ο κόσμος πρέπει πρώτα να είναι πληροφορημένος», τονίζει η Τόνια Κατερίνη εκ μέρους της Αλληλεγγύης για όλους, που ξεκίνησε καμπάνια ενημέρωσης εκδίδοντας έναν οδηγό για τους πλειστηριασμούς. «Το 2014 θα έχουμε ένα καινούριο κύμα πλειστηριασμών που θα αφορά ανθρώπους που οφείλουν σε τράπεζες ή ασφαλιστικά ταμεία. Η συλλογική αντίδραση θα βοηθήσει τους ανθρώπους να ξεπεράσουν το φόβο, την απόγνωση και την ενοχή που προσπαθεί η κυβέρνηση να τους χρεώσει ότι είναι δική τους ευθύνη. Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται μια προσπάθεια συντονισμού ομάδων κοινωνικής αλληλεγγύης προκειμένου να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε την επερχόμενη επίθεση».

Κατασχέσεις και απογυμνωμένη ζωή

Tου

Γιώργου Μ. Χατζηστεργίου*

Αυτή την περίοδο στην Ελλάδα ένας εξολοθρευτής άγγελος πλανάται πάνω από τα κτίρια, με αιχμή το επαπειλούμενο πλυμμηρικό κύμα κατασχέσεων, ακόμα και της πρώτης κατοικίας, μετατρέποντας έτσι όσους έμειναν άνεργοι τώρα και σε άστεγους –ρίχνοντάς τους πρακτικά στην κοινωνική χωματερή. Οι εξελίξεις είναι δραματικές. Αλλά τί συμβαίνει ακριβώς στη χώρα μας με τη γη και τα ακίνητα;

Αναρωτιούνται πολλοί, μες στη σκόνη και τα χαλάσματα: «Σε τι μπορεί να φανεί χρήσιμο σε μια τράπεζα ή στο κράτος ένα παλιωμένο διαμέρισμα στην Κυψέλη ή στο Παγκράτι;», «Μήπως θέλουν να αποκτήσουν τα παλιά κτίρια για να κερδοσκοπήσουν, γκρεμίζοντάς τα και ξαναχτίζοντας καινούργιες πολυτελείς πόλεις για "τους δικούς τους";». Όμως, ακόμα και η πιθανότητα να κατεδαφιστούν οι ελληνικές πόλεις – με πρώτη την Αθήνα – ώστε να ξανακτιστούν με ελκυστικό τρόπο για τους εύπορους του πλανήτη μοιάζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας, τουλάχιστον για επεμβάσεις μεγάλης κλίμακας.

Είναι κρίσιμο να κατανοηθεί ότι η παραγωγή έχει περάσει σε κατώτερη μοίρα την εποχή του «καπιταλισμού του καζίνου». Η παραγωγή –και η παραγωγή κτιρίων– απαιτεί οργάνωση, προγραμματισμό, κάποιου είδους συντεταγμένη συνεννόηση με τους «από κάτω» και πάντως αποδίδει, εάν αποδώσει, μεσοπρόθεσμα, όχι άμεσα.

Οπότε, τι θα κάνουν με τα κατασχεμένα διαμερίσματα της Κυψέλης ή του Παγκρατίου; Το πιθανότερο είναι να λειτουργήσουν ως το υλικό υπόβαθρο άυλων τίτλων που θα πωλούνται ως «ακίνητα Αθηνών» στα χρηματιστήρια του πλανήτη. Με άλλα λόγια, θα περιφερόμαστε ανάμεσα σε χαλάσματα, τα οποία δεν θα μας ανήκουν! Είναι χαρακτηριστικό της φύσης αυτής της εξέλιξης ότι οι νομικοί ονομάζουν αυτή τη διαδικασία «εξαΰλωση του εμπράγματος δικαιώματος»!

Τι επιδιώκουν με αυτό;

Οι κατασχέσεις συνδέονται στενά με την ήδη σε πλήρη εξέλιξη ισοπέδωση της ελληνικής οικονομίας. Συγκεκριμένα, η βιομηχανία και η αγορά της οικοδομής έχουν καταρρεύσει – όχι εξ αιτίας της λειτουργίας της αγοράς, καθώς μάλιστα οι κατασκευές στην Ελλάδα συνδέονται πολύ περισσότερο με την πραγματική οικονομία από ότι π.χ. οι «φούσκες» στις ΗΠΑ, αλλά με κυβερνητικούς νόμους στα πλαίσια των μνημονίων – και οι κάτοχοι γης ή ακινήτων διώκονται με την επιβολή χαρατσιών επί της ιδιοκτησίας, με τακτικές που προσομοιάζουν με τον τρόπο που η τουρκική κυβέρνηση έπληξε καίρια τις κοινότητες ελλήνων, αρμενίων και εβραίων, μεσούντος του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου με το ληστρικό νόμο της περιουσίας Βαρλίκ Βεργκισί.

Δεδομένου όμως ότι η οικοδομή υπήρξε η σπονδυλική στήλη της οικονομίας, τόσο με την έννοια της παραγωγής και των απασχολούμενων σ’ αυτή όσο και της λειτουργίας της ως βάσης για τις συναλλαγές και ως υπόβαθρου της "περιουσίας" των νοικοκυριών, η ολοσχερής καταστροφή της συνεπάγεται τόσο την καταστροφή της μέχρι τώρα παραγωγικής βάσης και της συνακόλουθης τεχνογνωσίας (χωρίς προώθηση οποιουδήποτε άλλου αναπτυξιακού προτύπου), όσο και της καταστροφής του ισχύοντος «ισοδύναμου νομίσματος συναλλαγών», που ήταν η οικοδομή, στο εσωτερικό της χώρας. Πρόκειται για μια δραματική εξέλιξη, από πολλές απόψεις χειρότερης και από μία βαριά υποτίμηση του νομίσματος της Ελλάδας.

Να βγούμε από το φαύλο κύκλο

Ζούμε στην Ελλάδα, αλλά και παντού στην Ευρώπη – όχι μόνο στις χώρες του μνημονίου – μία κατάσταση περικύκλωσης, η οποία δεν αποσκοπεί απλά στο «να μας πάρουν τα λεφτά, τα σπίτια, τα πολύτιμα μέταλλα ή την ενέργεια», αλλά στο να δημιουργηθούν μόνιμες συνθήκες που δεν θα επιτρέπουν στους κατοίκους αυτής της χώρας να παράγουν προς το συμφέρον τους.

Με την εργασία και την παραγωγή να έχουν χάσει την κεντρικότητά τους, μεγάλα ποσοστά του πληθυσμού, ακόμα και στην Ευρώπη, αποστερημένα από την ιδιοκτησία του χώρου κατοίκησής τους – κατάκτηση των αστικών επαναστάσεων κατά της φεουδαρχίας, κάποιους αιώνες πριν – βρίσκονται εξαιρετικά εκτεθειμένοι ως «γυμνοί άνθρωποι», κατά τον ιταλό φιλόσοφο Αγκάμπεν, στις όποιες ορέξεις της εξουσίας. Πρόκειται για μια βίαια –πολεμικής φύσης, αλλά χωρίς χρήση συμβατικών όπλων– διαδικασία υπερσυγκέντρωσης πόρων και εξουσίας, η οποία σε επίπεδο διαχείρισης των ανθρώπων δεν μπορεί παρά να αντιστοιχεί σε ένα καθεστώς παροξυσματικού ολοκληρωτισμού. Δεν είναι μια συνηθισμένη κρίση, αλλά μια άγρια τομή μετά την οποία τίποτα δεν θα μοιάζει με το «πριν».

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η κατάσταση δεν είναι κανονική. Είναι κατεπείγον να πάρουμε την πρωτοβουλία από τα χέρια ενός συστήματος που έφερε τη χώρα μας και τον κόσμο ολόκληρο σ’ αυτή τη δεινή θέση, προτείνοντας – με βάση τις εμπειρίες μας και τις γνώσεις μας– ένα συγκεκριμένο σχέδιο ανάταξης της ελληνικής οικονομίας, που δεν θα έχει σχέση με το πρόγραμμα λαφυραγώγησης που μας προτείνουν με το περιτύλιγμα της «ανάπτυξης». Μαζί με το σχέδιο όμως, πρέπει να σπάσουμε εδώ και τώρα το σπιράλ του θανάτου, τραβώντας μία «κόκκινη γραμμή» που να σταματάει όχι μόνο τις κατασχέσεις, αλλά και τα χαράτσια λαφυραγώγησης του πλούτου της χώρας.

Παράλληλα, έχουμε ανάγκη να δουλέψουμε συστηματικά για να χτίσουμε ισχυρές συμμαχίες πανευρωπαϊκά με την πλειοψηφία του πληττόμενου πληθυσμού της ηπείρου, στη βάση όχι ενός γενικού προγράμματος που μπορεί να μην έλθει ποτέ, αλλά καθιστώντας αναπαλλοτρίωτα τα στοιχειώδη δικαιώματα κάθε ανθρώπου στην τροφή, τη στέγαση, την παιδεία, την υγεία. Το παιχνίδι δεν είναι χαμένο. Είναι πολλές και μεγάλες οι δυνάμεις που έχουν συμφέρον να αντισταθούν. Αυτό που σήμερα εμφανίζεται ως ανερμάτιστο και κατ’ εξοχήν ευάλωτο σύνολο μοναχικών (πρώην) καταναλωτών μπορεί τελικά να αναπτύξει μια αδιανόητη δυναμική υπέρ του κοινού συμφέροντος.

* Ο Γ.Μ. Χατζηστεργίου είναι συγγραφέας και πολιτικός μηχανικός. Τα βιβλία του "Έξοδος", "Σου έχει μείνει καθόλου περιουσία;" και "Η Γη τρέμει!" κυκλοφορούν από τις εκδόσεις "Αλεξάνδρεια".

Για την εξασφάλιση αξιοπρεπούς κατοικίας

* Συλλογικές επεξεργασίες για το δικαίωμα στην κατοικία και την πόλη

Το στε­γα­στι­κό ζή­τη­μα στην Ελλά­δα ε­πα­νέρ­χε­ται με δρα­μα­τι­κούς ό­ρους, κυ­ρίως υ­πό την πίε­ση των πο­λι­τι­κών λι­τό­τη­τας και των ε­πι­λο­γών των δια­χει­ρι­στών του χρέ­ους για τον ά­γριο ｫεκ­συγ­χρο­νι­σμόｻ και την ｫε­παγ­γελ­μα­τι­κο­ποίη­σηｻ του το­μέα των α­κι­νή­των.

Το ελ­λη­νι­κό στε­γα­στι­κό μο­ντέ­λο βα­σί­στη­κε στη μι­κρο-ι­διο­κτη­σία και τη μι­κρο-ε­πι­χει­ρη­μα­τι­κό­τη­τα, τα οι­κο­γε­νεια­κά δί­κτυα και τον ｫι­διό­τυ­πο λαϊκό κα­πι­τα­λι­σμόｫ, με χα­ρα­κτη­ρι­στι­κό την εν­σω­μά­τω­ση των συ­γκρού­σεων και την α­που­σία διεκ­δι­κή­σεων για κα­τοι­κία - πα­ρά τις ε­ντει­νό­με­νες α­νι­σό­τη­τες των τε­λευ­ταίων χρό­νων. Ο κα­θο­ρι­στι­κός ρό­λος του κρά­τους στη βιω­σι­μό­τη­τα του μο­ντέ­λου αυ­τού α­πο­κα­λύ­πτε­ται σή­με­ρα κα­θώς πα­ρα­τη­ρού­με μια σα­φή στρο­φή α­πο­μά­κρυν­σης α­πό τις πο­λι­τι­κές στή­ρι­ξης της μι­κρο-ι­διο­κτη­σίας, που α­φή­νει πί­σω έ­να τε­ρά­στιο κε­νό και ο­δη­γεί σε στε­γα­στι­κή ε­πι­σφά­λεια τη με­γά­λη πλειο­ψη­φία του πλη­θυ­σμού.

Αυ­το­νό­η­το πρώ­το βή­μα

Η α­νοι­χτή συ­νέ­λευ­ση για το δι­καίω­μα στην πό­λη και την κα­τοι­κία, που πραγ­μα­το­ποιή­θη­κε στις 19 Οκτω­βρίου (encounterathens.wordpress.com) α­νέ­δει­ξε την ε­πι­τα­κτι­κή α­νά­γκη που υ­πάρ­χει για συλ­λο­γι­κές ε­πε­ξερ­γα­σίες που θα συμ­βά­λουν στην α­νά­δει­ξη των δια­φο­ρε­τι­κών πτυ­χών του προ­βλή­μα­τος της κα­τοι­κίας σή­με­ρα, κα­θώς και στην ε­νη­μέ­ρω­ση και συ­σπεί­ρω­ση του κό­σμου για τη διεκ­δί­κη­ση του συ­νταγ­μα­τι­κά κα­το­χυ­ρω­μέ­νου στην Ελλά­δα δι­καιώ­μα­τος στην κα­τοι­κία.

Η α­ντί­στα­ση ε­νά­ντια στους πλει­στη­ρια­σμούς και τις ε­ξώ­σεις εί­ναι έ­να αυ­το­νό­η­το πρώ­το βή­μα ε­νά­ντια στην πλή­ρη α­πο­δυ­νά­μω­ση της κοι­νω­νίας που ε­κτός α­πό την α­νερ­γία και τη φτώ­χεια, θα χά­σει τις ε­λά­χι­στες υ­λι­κές προϋπο­θέ­σεις για ε­πι­βίω­ση και για μελ­λο­ντι­κή α­νά­καμ­ψη. Πέ­ρα, ό­μως, α­πό την αυ­το­νό­η­τη α­νά­γκη ά­με­σης ορ­γά­νω­σης της συλ­λο­γι­κής α­ντί­στα­σης ε­νά­ντια στην α­πώ­λεια της πρώ­της κα­τοι­κίας, εί­ναι α­πα­ραί­τη­το να ξε­κι­νή­σει και έ­νας διευ­ρυ­μέ­νος κοι­νω­νι­κός διά­λο­γος για τη διεκ­δί­κη­ση μιας μα­κρο­πρό­θε­σμης δη­μό­σιας πο­λι­τι­κής κα­τοι­κίας που θα εγ­γυά­ται α­ξιο­πρε­πή, ε­παρ­κή και προ­σβά­σι­μη κα­τοι­κία με δι­καιο­σύ­νη, που θα α­να­πτύ­ξει δια­φο­ρο­ποιη­μέ­να ερ­γα­λεία πρό­λη­ψης και πρό­νοιας, που θα στη­ρί­ξει ι­σό­τι­μα ι­διο­κτή­τες, ε­νοι­κια­στές και α­στέ­γους, με­τα­νά­στες και ντό­πιους.

Ο κοι­νω­νι­κός ρό­λος της ι­διο­κτη­σίας, ο κοι­νω­νι­κός έ­λεγ­χος της γης και της κα­τοι­κίας, το πε­ριε­χό­με­νο της κοι­νω­νι­κής κα­τοι­κίας σή­με­ρα και η α­νά­πτυ­ξη ε­ναλ­λα­κτι­κών συλ­λο­γι­κών πρα­κτι­κών και εγ­χει­ρη­μά­των πρό­σβα­σης στην κα­τοι­κία εί­ναι κά­ποια α­πό τα κε­ντρι­κά ζη­τού­με­να μιας τέ­τοιας συ­ζή­τη­σης. Επι­μέ­ρους ε­ρω­τή­μα­τα εί­ναι ή­δη α­νοι­χτά στη δη­μό­σια συ­ζή­τη­ση και πρέ­πει ά­με­σα η κοι­νω­νία και τα κι­νή­μα­τα να ε­πε­ξερ­γα­στούν και να ε­πι­βάλ­λουν τη δι­κή τους ατ­ζέ­ντα.

Νέες υ­πο­κει­με­νι­κό­τη­τες και συ­νει­δή­σεις

Πώς να δια­φυ­λά­ξου­με την κοι­νω­νι­κή δια­σπο­ρά των πό­ρων, πώς μπο­ρού­με να α­να­κό­ψου­με τη συ­γκέ­ντρω­ση της ι­διω­τι­κής και δη­μό­σιας α­κί­νη­της πε­ριου­σίας σε χέ­ρια κερ­δο­σκο­πι­κών ε­ται­ριώ­ν; Πώς μπο­ρού­με να α­ξιο­ποιή­σου­με τη δη­μό­σια πε­ριου­σία σε οι­κι­στι­κά και άλ­λα α­κί­νη­τα στην κα­τεύ­θυν­ση μιας συ­νο­λι­κής στε­γα­στι­κής πο­λι­τι­κής και ρύθ­μι­σης της α­γο­ράς α­κι­νή­τω­ν; Πώς να α­ξιο­ποιή­σου­με κοι­νω­νι­κά το δια­θέ­σι­μο κε­νό οι­κι­στι­κό α­πό­θε­μα; Ποια εί­ναι μια δί­καιη φο­ρο­λο­γι­κή πο­λι­τι­κή για την α­κί­νη­τη πε­ριου­σία, πώς μπο­ρεί αυ­τή να συν­δυα­στεί με μια δη­μό­σια πο­λι­τι­κή δια­χεί­ρι­σης του οι­κι­στι­κού α­πο­θέ­μα­τος; Πώς μπο­ρεί να α­ξιο­ποιη­θεί η προ­η­γού­με­νη τε­χνο­γνω­σία, το αν­θρώ­πι­νο δυ­να­μι­κό και οι πό­ροι δη­μό­σιων φο­ρέων -ό­πως ο Ο­Ε­Κ, τα δη­μό­σια ι­δρύ­μα­τα στε­γα­στι­κής πί­στης και κοι­νω­νι­κής πρό­νοιας - και κοι­νω­νι­κών ορ­γα­νώ­σεω­ν;

Κυ­ρίως ό­μως, ποιες διερ­γα­σίες πρέ­πει να γί­νουν α­πό τα κι­νή­μα­τα ώ­στε να α­πο­τε­λέ­σουν τον κα­τα­λύ­τη για μια ρι­ζο­σπα­στι­κή, δη­μο­κρα­τι­κή νέα θέ­σμι­ση του μο­ντέ­λου πρό­σβα­σης στη κα­τοι­κία; Πώς μπο­ρού­με να α­ξιο­ποιή­σου­με τους δια­θέ­σι­μους πό­ρους στην κα­τεύ­θυν­ση κοι­νών εγ­χει­ρη­μά­των και μορ­φών συλ­λο­γι­κής ι­διο­κτη­σίας και συλ­λο­γι­κής κα­τοί­κη­σης;

Σε κά­θε πε­ρί­πτω­ση, η αυ­το-ορ­γά­νω­ση και η συ­γκρό­τη­ση αλ­λη­λέγ­γυων πρα­κτι­κών για την υ­πε­ρά­σπι­ση της κα­τοι­κίας του κα­θε­νός, δια­μορ­φώ­νει νέες υ­πο­κει­με­νι­κό­τη­τες και συ­νει­δή­σεις που α­νοί­γουν το δρό­μο για πιο συλ­λο­γι­κές ε­πε­ξερ­γα­σίες και πει­ρα­μα­τι­σμούς -με δη­μο­κρα­τι­κές δια­δι­κα­σίες, συμ­με­το­χή στην πα­ρα­γω­γή και δια­χεί­ρι­ση, συλ­λο­γι­κές μορ­φές ι­διο­κτη­σίας, δια­σφά­λι­ση χα­μη­λού κό­στους και υ­ψη­λής ποιό­τη­τας κα­τοί­κη­ση, μη-κερ­δο­σκο­πι­κούς στό­χους και πα­ρα­γω­γή κοι­νω­νι­κής υ­πε­ρα­ξίας - για την ε­ξα­σφά­λι­ση α­ξιο­πρε­πούς κα­τοι­κίας για ό­λους και ό­λες.

Σια­τί­τσα Δή­μη­τρα,

αρ­χι­τέ­κτο­νας, υπ.διδ Ε­ΜΠ

~~~~~~

Ιταλία: Διαδηλώσεις ενάντια στις εξώσεις

Η επίθεση των πλειστηριασμών, δυστυχώς, δεν είναι ελληνικό φαινόμενο. Στην Ισπανία από το 2008 έχουν κατασχεθεί 400.000 κατοικίες και ο ρυθμός των κατασχέσεων μπορεί να φτάσει και τις 206 την ημέρα. Στην Ιταλία, η κυβέρνηση συζητά αλλαγή νομοθεσίας ώστε να απαγορεύονται οι πλειστηριασμοί και να παραμένουν οι οφειλέτες στα σπίτια τους με μια ευνοϊκή ρύθμιση για την αποπληρωμή. Στην Πορτογαλία το 13% των νοικοκυριών έχει δανειακή δόση που ξεπερνά το 40% του εισοδήματός του. Όμως τα κινήματα κατά των εξώσεων στην Ευρώπη φουντώνουν. Στην Ιταλία εκατοντάδες ακτιβιστές πλημμύρισαν την περασμένη βδομάδα τους δρόμους της Ρώμης κατά τη διάρκεια υπουργικής σύσκεψης για το ζήτημα των εξώσεων. Η διαδήλωση μετεξελίχθηκε σε μια σειρά οδομαχιών μετά τις επιθέσεις της αστυνομίας λίγα μέτρα από την έδρα της ιταλικής κυβέρνησης.

"Ό ΣΥΡΙΖΑ δεν θα επιτρέψει να γίνει πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, θα τον αποτρέψουμε με όλα τα μέσα"

 

"Ό ΣΥΡΙΖΑ δεν θα επιτρέψει να γίνει πλειστηριασμός πρώτης κατοικίας, θα τον αποτρέψουμε με όλα τα μέσα" 

Συνεντεύξεις 
Η συμφωνία για τους πλειστηριασμούς της πρώτης κατοικίας. Μιλά στο Κόκκινο ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτης Λαφαζάνης. 

"Η κυβέρνηση κινείται σε μία κατεύθυνση βαρβαρότητας με το να άρει την απαγόρευση πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία. Θέλει όμως να προχωρήσει σε αυτή τη κατεύθυνση χωρίς τρανταγμούς στις κοινοβουλευτικές της ομάδες και χρυσώνοντας το χάπι στον Ελληνικό λαό" δήλωσε στο Κόκκινο ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.     "Η άρση των πλειστηριασμών της πρώτης κατοικίας δεν θα λύσει τα προβλήματα των τραπεζών. Ουσιαστικά θα έχουμε κατάρρευση της οικοδομής και των τραπεζών και άρα θα δοθεί η χαριστική βολή στην οικονομία" τόνισε ο Π. Λαφαζάνης ο οποίος πρόσθεσε πως "η κυβέρνηση κινείται στον απόλυτο παραλογισμό. Προσπαθεί να απαντήσει στα υπάρχοντα αδιέξοδα με μέτρα που τα επιτείνουν". 

*από το: http://www.stokokkino.gr/#sthash.US1gGzLL.dpuf