Στη Βουλή επικυρώνονται τα μέτρα φτώχειας των Ελλήνων πολιτών

Στην τελική ευθεία μπαίνουν σήμερα και αύριο τα «προαπαιτούμενα» για την παροχή της οικονομικής βοήθειας στη χώρα μας μέτρα, που σημαίνουν περικοπές ή και απώλειες μισθών ή συντάξεων για εκατοντάδες χιλιάδες μισθοσυντήρητους Έλληνες.

Πρέπει να ψηφισθούν από τη Βουλή τα εφαρμοστικά νομοσχέδια των υπουργείων Εργασίας και Υγείας και τα νομοσχέδια για τον συμπληρωματικό προϋπολογισμό, τη δημοσιονομική πολιτική και το νομικό πλαίσιο για το PSI, ώστε αύριο Τετάρτη να πάει με «γεμάτα χέρια» στη συνάντηση στις Βρυξέλλες με τον Ζοζέ Μπαρόζο ο πρωθυπουργός Λουκάς Παπαδήμος, αλλά και ο Ευάγγελος Βενιζέλος που θα μετάσχει στο επικείμενο Γιούρογκρουπ.

Όπως διαβάζουμε στο protothema.gr, την ώρα που «τρέχει» η ανταλλαγή των ομολόγων και ενώ τα ξένα κοινοβούλια ψηφίζουν το ένα μετά το άλλο την παροχή βοήθειας στη χώρα μας, το υπουργικό συμβούλιο συνεδριάζει για τις μειώσεις στους νέους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, που θα κάνουν «πρεμιέρα» από 1ης Μαρτίου.

Με τη βούλα του υπουργικού συμβουλίου, την Τρίτη, επέρχονται ανατροπές στα εργασιακά για χιλιάδες εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Υπογράφεται η λήξη της μετενέργειας των συμβάσεων, ενώ τελικά, θα δοθεί τρίμηνη παράταση και στις κλαδικές που έχουν λήξει. Αυτό σημαίνει πως μείωση 22% στους κατώτατους μισθούς, που θα ισχύσει από την 1η Μαρτίου και αφορά σε 360.000 εργαζόμενους ενώ θα συμπαρασύρει όσους έχουν υπογράψει κλαδικές συμβάσεις που έχουν λήξει, με αποτέλεσμα μειώσεις που θα αγγίξουν και το 47%.

Παράλληλα, στο σχέδιο νόμου που κατατέθηκε με τη διαδικασία του επείγοντος και αναμένεται να ψηφιστεί σήμερα από τη Βουλή, συμπεριλαμβάνεται ο τροποποιημένος προϋπολογισμός, με τον οποίο επιβεβαιώνεται η δραστική περικοπή μισθών, συντάξεων, επιδομάτων πολυτέκνων, καθώς και των δαπανών ασφάλισης και περίθαλψης.

Οι κυριότερες διατάξεις του προβλέπουν:

1. Μείωση 12% αναδρομικά από 1-1-2012 των κύριων συντάξεων άνω των 1.300 ευρώ, που αρχίζει να εφαρμόζεται από 1 Μαΐου. Η μείωση αφορά και συνταξιούχους ΟΤΑ, ΝΠΔΔ, ΟΣΕ και πρώην ταμείων προσωπικού σιδηροδρομικών δικτύων.

2. Αναδρομικά από 1-1-2012 μειώνονται 12% οι κύριες συντάξεις άνω των 1.300 ευρώ των συνταξιούχων της Τράπεζας της Ελλάδος.

3. Αναδρομική μείωση 12% από 1-1-2012 και για το 50% της κύριας και επικουρικής σύνταξης του ΕΤΑΤ και του ΕΤΕΑΜ που χορηγούνται σε συνταξιούχους προ-συνταξιοδοτικού καθεστώτος. Το ποσό της κύριας σύνταξης δεν μπορεί να υπολείπεται των 1.300 ευρώ και σε περίπτωση πολλών δικαιούχων το εναπομείναν ποσό επιμερίζεται.

4. Μειώνονται αναδρομικά από 1-1-2012 οι επικουρικές συντάξεις σε ποσοστό 10% αν φθάνουν μέχρι τα 250,00 ευρώ, 15% για 250,01-300,00 ευρώ και 20% για 300,01 ευρώ και άνω.

5. Τα ποσά των αναδρομικών μειώσεων παρακρατούνται σε 8 ισόποσες μηνιαίες δόσεις από τη σύνταξη Μαΐου 2012 και μετά.

6. Διαφορές μισθών και συντάξεων παρακρατούνται αναδρομικά από τις αποδοχές των μηνών Απριλίου έως Ιουνίου 2012.

7. Από 1-1-2012 μειώνεται 10% η αντιμισθία δημάρχων, περιφερειαρχών, αντιδημάρχων, προέδρων δημοτικών συμβουλίων και αντιπεριφερειαρχών. Περιορίζεται όμως και ο αριθμός των αντιδημάρχων που θα παίρνουν αντιμισθία σε δήμους μέχρι 200.000 κατοίκους, καθώς και ο αρθμός των απασχολουμένων στους τομείς αρμοδιότητος αυτών.

Συνολικά, ως το τέλος Φεβρουαρίου πρέπει να υπογραφούν δεκάδες υπουργικές αποφάσεις που θα αλλάξουν τη ζωή όλων των εργαζομένων. Με τις αποφάσεις αυτές θα αλλάξει το μεταπολιτευτικό οικοδόμημα της οικονομίας και μεταξύ άλλων:

- καταργείται η διά νόμου μονιμότητα της εργασίας (στις δημόσιες επιχειρήσεις, στις τράπεζες και όπου αλλού υφίσταται) και των συλλογικών συμβάσεων,

- κατάργηση των Οργανισμών Εργατικής Κατοικίας και Εστίας και των πολυτεκνικών επιδομάτων, ακόμη και του επιδόματος τροφής (κουπόνια) των φοιτητών

- αύξηση της συμμετοχής των ασφαλισμένων στις ιατρικές εξετάσεις και στη φαρμακευτική περίθαλψη

- «πάγωμα» των ωριμάνσεων σε όλες τις ιδιωτικές συμβάσεις και η κατάργηση της υποχρεωτικής διαιτησίας.

Επίσης, πρέπει να εκδοθούν οι εγκύκλιοι για την πλήρη απελευθέρωση 20 κλειστών επαγγελμάτων, μεταξύ των οποίων, λογιστές, γιατροί, οδοντίατροι, οπτικά, κέντρα αδυνατίσματος, κέντρα αισθητικής, κεντρικές αγορές τροφίμων, φορτοεκφορτωτές κ.ά.

Με υπουργική απόφαση:

 - θα καθοριστούν τα τέλη για την έκδοση νέων αδειών φορτηγών αυτοκινήτων μετά την πλήρη απελευθέρωση των οδικών μεταφορών,

- θα αυξηθεί το τέλος επιτηδεύματος για όλους τους ελεύθερους επαγγελματίες (όλους όσοι εκδίδουν αποδείξεις παροχής υπηρεσιών), που είναι 400 ευρώ στις πόλεις με πληθυσμό κάτω των 200.000 ατόμων και 500 ευρώ στα μεγάλα αστικά κέντρα.

Απαίτηση της Τρόικας είναι και οι περικοπές στα ειδικά μισθολόγια (γιατρών, δικαστικών, νομικών, στρατιωτικών, αστυνομικών, λιμενικών) σε ποσοστό 10% από 1ης Ιουνίου...

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Αλέξης Τσίπρας: «Θα βάλω την Τρόικα σε ένα αεροπλάνο και θα τη στείλω… σπίτι της»

Συνέντευξη του Προέδρου της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα

στον «ΑΓΓΕΛΙΟΦΟΡΟ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ» (26/2/2012) (Ι. Τσώχος)

• Μας έλεγαν ότι πρέπει να κάνουμε πάση θυσία ότι μας ζητάνε, γιατί αλλιώς δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Ορίστε λοιπόν. Πρώτα θα εξυπηρετούμε το χρέος και με τα υπόλοιπα θα ζούμε μέχρι να χρεοκοπήσουμε οριστικά

• Η δανειακή σύμβαση είναι το κρίσιμο ζήτημα αυτή τη στιγμή. Μας βουλιάζει σε μια ατελείωτη και αδιέξοδη ύφεση, και μας οδηγεί μαθηματικά στην χρεοκοπία. Αν δεν την πετάξουμε από πάνω μας, δεν υπάρχει διέξοδος για την Ελλάδα.

• Κάθε σκέψη για αναβολή των εκλογών κινείται στα όρια της δημοκρατικής εκτροπής. Η κοινωνία απαιτεί δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και την απαιτεί τώρα.

• Εμείς παραμένουμε σταθερά προσανατολισμένοι στην αντίληψη της ενότητας και διακηρύσσουμε την ανάγκη να υπάρξει η ευρύτερη δυνατή συμφωνία σε ένα πολιτικό σχέδιο διεξόδου. Παρά την άρνηση των άλλων ηγεσιών, θεωρούμε ότι η κοινωνική δυναμική που αναπτύσσεται ενάντια στο Μνημόνιο μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά

• Συνομιλούμε όμως με ανθρώπους που διαφοροποιήθηκαν από την πολιτική των Μνημονίων και επέλεξαν την συμπόρευση με την Αριστερά, καταβάλλοντας σοβαρό πολιτικό κόστος και υπερασπιζόμενοι με συνέπεια τις αρχές τους.

• Προφανώς ο έσχατου επιπέδου λαϊκισμός, είναι το τελευταίο όπλο που διαθέτει η Μέρκελ, στην προσπάθεια να πείσει τους εργαζόμενους της χώρας της ότι η κρίση αφορά άλλους λαούς, οι οποίοι ζουν πλουσιοπάροχα εις βάρος των Γερμανών

• Η προοπτική λοιπόν δεν είναι η παραμονή ή η αποχώρηση από την σημερινή Ευρώπη του κεφαλαίου. Η προοπτική είναι ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη κοινωνική και δημοκρατική. Και ο αγώνας αυτός πρέπει να δοθεί με ενότητα και αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους.

* * * * * * * * * * * * * * *

Για την κυβέρνηση και άλλους η συμφωνία είναι όχι μόνο «καλή», αλλά και η μόνη λύση για την Ελλάδα. Αν ήσασταν εσείς στο Γιούρογκρουπ της Δευτέρας ποια στάση θα ακολουθούσατε;

Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να κάνει ότι πανηγυρίζει για να διασωθεί πολιτικά. Αλλά οι αφελείς, οι ευκολόπιστοι και οι οικειοθελώς εξαπατώμενοι, μετά από δύο χρόνια ολέθριας μνημονιακής πολιτικής στην Ελλάδα, έχουν τελειώσει. Όσο για το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, το ζήτημα δεν είναι τι άλλο θα μπορούσε να κάνει κάποιος τη Δευτέρα στο Γιούρογκρουπ. Είναι τι άλλο θα μπορούσε να κάνει για να μην φτάσει σε αυτό το σημείο. Και βεβαίως τι μπορεί να κάνει τώρα και από εδώ και πέρα. Όπως για παράδειγμα να θέσει υπό δημόσιο έλεγχο τις τράπεζες μετά από τόσα δισεκατομμύρια ευρώ δημόσιου χρήματος που έχει λάβει. Ή να κόψει τις εξοπλιστικές δαπάνες που αφορούν κυρίως γερμανικά και γαλλικά συμφέροντα. Ή να φορολογήσει τον συσσωρευμένο πλούτο και τα κέρδη του κεφαλαίου. Ή να κάνει αναστολή πληρωμών απέναντι στους ιδιώτες δανειστές. Και να εξοικονομήσει έτσι αυτά που χρειάζονται για μια εναλλακτικού τύπου ανάπτυξη.

Μόνιμοι επιτηρητές, συνταγματική κατοχύρωση του ειδικού λογαριασμού… Τελικά η Δημοκρατία και η εθνική κυριαρχία στην Ελλάδα καταλύθηκε, βαίνει προς κατάλυση ή όλα είναι «διαδόσεις της Αριστεράς»;

Δηλαδή το να κατευθύνονται τα έσοδα του κράτους στους δανειστές, και να πληρώνονται μισθοί και συντάξεις με αυτά που περισσεύουν, δεν είναι σοβαρό ζήτημα; Ειδικά με την ύφεση που προκαλείται στην εθνική οικονομία, θα υπάρξει σοβαρότατο πρόβλημα. Και όχι τίποτα άλλο, μας έλεγαν ότι πρέπει να κάνουμε πάση θυσία ότι μας ζητάνε, γιατί αλλιώς δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις. Ορίστε λοιπόν. Πρώτα θα εξυπηρετούμε το χρέος και με τα υπόλοιπα θα ζούμε μέχρι να χρεοκοπήσουμε οριστικά. Όσο για τους μόνιμους επιτηρητές, θα έχουν την δυνατότητα να ξεπουλάνε ελληνικό παραγωγικό πλούτο, να κλείνουν δημόσιους οργανισμούς και να πετάνε κόσμο στους δρόμους κατά δεκάδες χιλιάδες. Συμβαδίζουν αυτά με την έννοια του κυρίαρχου κράτους;

Είπατε ότι η συμφωνία δεσμεύει μόνον αυτούς που την υπέγραψαν. Τι σκοπεύετε να κάνετε αν η Αριστερά είναι στα πράγματα μετά τις εκλογές; Πώς θα την ακυρώσετε;

Πολύ απλά. Βάζοντας την τρόικα σε ένα αεροπλάνο και στέλνοντάς την στο σπίτι της. Εξασφαλίζοντας τους πόρους για ένα εναλλακτικό σχέδιο εξόδου από την κρίση με τρόπους όπως αυτοί που σας ανέφερα παραπάνω. Και ξεκινώντας διαπραγματεύσεις από μηδενική βάση, με όποιον δεν θέλει να χάσει εντελώς τα λεφτά του σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης.

Οι επόμενες εκλογές, λοιπόν έχουν στην ουσία το επίδικο ναι ή όχι στη δανειακή σύμβαση;

Προφανώς και αυτό είναι το επίδικο. Η δανειακή σύμβαση είναι το κρίσιμο ζήτημα αυτή τη στιγμή. Μας βουλιάζει σε μια ατελείωτη και αδιέξοδη ύφεση, και μας οδηγεί μαθηματικά στην χρεωκοπία. Αν δεν την πετάξουμε από επάνω μας, δεν υπάρχει διέξοδος για την Ελλάδα. Και για να το κάνουμε απαιτείται μια κυβέρνηση με δημοκρατική νομιμοποίηση και ξεκάθαρη λαϊκή εντολή και στήριξη. Η αποτυχία της πολιτικής των Μνημονίων, η κοινωνική καταστροφή που έχει προκληθεί τα δύο τελευταία χρόνια, οι αδιέξοδες προοπτικές και η δημοσκοπική κατάρρευση των κομμάτων της κυβέρνησης Παπαδήμου, κάνει πολλούς να φλερτάρουν με την ιδέα της αναβολής των εκλογών. Γι αυτό ξεκαθαρίζουμε ότι αυτή τη στιγμή, κάθε σκέψη για αναβολή των εκλογών κινείται στα όρια της δημοκρατικής εκτροπής. Η κοινωνία απαιτεί δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση και την απαιτεί τώρα.

Με αυτά τα δεδομένα, καθίσταται ακόμη πιο αναγκαία η σύμπηξη ενός μετώπου των αντιμνημονιακών δυνάμεων; Με ποιο «μότο» καλείτε υπό τις νέες εξελίξεις ΚΚΕ, ΔΗΜΑΡ κλπ να προσέλθουν στη συνεργασία αυτή;

Για να απαλλαγούμε από την αδιέξοδη πολιτική των Μνημονίων χρειάζεται συστράτευση της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας και των δυνάμεων που αντιμάχονται από προοδευτική σκοπιά το Μνημόνιο. Δεν παρακάμπτουμε το γεγονός ότι οι ηγεσίες του ΚΚΕ και της ΔΗΜΑΡ σκέφτονται διαφορετικά. ΟΙ μεν έχουν στο μυαλό τους την ολοκληρωτική απομόνωση από κάθε άλλη αριστερή δύναμη. ΟΙ δε, είναι προσανατολισμένοι σε παιχνίδια εντός των ορίων του παραδοσιακού πολιτικού σκηνικού. Αλλά στην βάση υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που ανεξάρτητα από προελεύσεις και κομματικές εντάξεις, συμβαδίζει στους κοινωνικούς αγώνες, και αγωνιά για μια εναλλακτική πολιτική λύση που θα υπερασπίζεται την κοινωνία. Γι αυτό εμείς παραμένουμε σταθερά προσανατολισμένοι στην αντίληψη της ενότητας, και διακηρύσσουμε την ανάγκη να υπάρξει η ευρύτερη δυνατής συμφωνία σε ένα πολιτικό σχέδιο διεξόδου. Παρά την άρνηση των άλλων ηγεσιών, θεωρούμε ότι η κοινωνική δυναμική που αναπτύσσεται ενάντια στο Μνημόνιο μπορεί να επηρεάσει καθοριστικά τα πράγματα προς την κατεύθυνση της ενότητας.

Πολλοί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δεν ψήφισαν τη νέα δανειακή και διαγράφηκαν από το κόμμα τους. Με αυτούς υπάρχει περίπτωση συνάντησης του ΣΥΡΙΖΑ, όπως με τους καταψηφίσαντες τα άλλα νομοθετήματα Σ. Σακοράφα, Π. Κουρουμπλή κλπ;

Στην πυρήνα της σκέψης και της δράσης μας βρίσκονται περισσότερο τα πολιτικά ζητήματα και λιγότερο τα πρόσωπα. Μας ενδιαφέρει η μάχη των κοινωνικών αντιστάσεων και η ευρεία συσπείρωση γύρω από μια εναλλακτική πολιτική πρόταση. Αλλά η ενότητα και οι συνεργασίες απέναντι στην πολιτική των Μνημονίων απαιτεί συνέπεια και αξιοπιστία. Ως εκ τούτου είμαστε αρκετά επιφυλακτικοί απέναντι σε όσους διαφοροποιούνται από το ΠΑΣΟΚ όψιμα, τώρα που η πολιτική των Μνημονίων έχει καταρρεύσει πλήρως και το κόμμα τους βρίσκεται μπροστά στην προοπτική της ολοκληρωτικής κατάρρευσης. Συνομιλούμε όμως με ανθρώπους που διαφοροποιήθηκαν από την πολιτική των Μνημονίων και επέλεξαν την συμπόρευση με την Αριστερά, καταβάλλοντας σοβαρό πολιτικό κόστος και υπερασπιζόμενοι με συνέπεια τις αρχές τους.

Γερμανική εφημερίδα σας κατηγόρησε περίπου ως «τρομοκράτη». Είπατε ότι αυτή η πρόκληση δεν θα μείνει αναπάντητη. Θα θέλατε να γίνετε πιο συγκεκριμένος; Ετοιμάζετε αγωγές ή κάποια άλλη κίνηση;

Το αξιοπερίεργο είναι το πώς μια χαμηλού κύρους σκανδαλοθηρική φυλλάδα, με τέτοιο ύφος και τέτοια έφεση προς τη λάσπη και την συκοφαντία, έχει αναδειχτεί μέσα στην οικονομική κρίση σε βασικό εκφραστή των προθέσεων της γερμανικής κυβέρνησης. Προφανώς ο έσχατου επιπέδου λαϊκισμός, είναι το τελευταίο όπλο που διαθέτει η Μέρκελ, στην προσπάθεια να πείσει τους εργαζόμενους της χώρας της ότι η κρίση αφορά άλλους λαούς, οι οποίοι ζουν πλουσιοπάροχα εις βάρος των Γερμανών. Η αλήθεια είναι ότι μελετάμε τις νομικές δυνατότητες που υπάρχουν. Όχι για αυτή καθ αυτή την αποζημίωση, αλλά περισσότερο για την προοπτική που μας ανοίγεται να επικοινωνήσουμε ακόμα πιο άμεσα με τους γερμανούς εργαζόμενους και να τους δείξουμε ποιοι τους χειραγωγούν μέσω της νεοφιλελεύθερης Ευρώπης και ποιοί είναι οι φυσικοί τους σύμμαχοι δε μια εναλλακτική ευρωπαϊκή προοπτική.

Πολλοί θεωρούν ότι μ’ όλα αυτά στην Ελλάδα δημιουργείται ένα αντιευρωπαϊκό κλίμα. Για το ΣΥΡΙΖΑ η παραμονή στην σημερινή ΟΝΕ και το σημερινό ευρώ, όχι των λαών, αλλά της Μέρκελ και του Σόιμπλε, όπως αποδεικνύεται, εξακολουθεί να αποτελεί βασική επιλογή, ή έχουν «δίκιο» κάποιοι μέσα στο ΣΥΝ που ζητούν «να το ξανασκεφτούμε»;

Προφανώς στο σημείο που βρισκόμαστε πρέπει να εξετάζουμε τα πάντα. Αλλά ανάμεσα στο Ευρώ της φτώχειας και στη δραχμή της εξαθλίωσης, το δίλημμα είναι ανύπαρκτο. Ούτε η υποταγή, ούτε ο απομονωτισμός και ο ανταγωνισμός με τις άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες αποτελεί λύση. Το ζήτημα είναι να αγωνιστούμε να αλλάξουμε την Ευρώπη. Να βάλουμε ένα τέλος στο νεοφιλελεύθερο μοντέλο ανάπτυξης και να απαλλάξουμε τις κοινωνίες από τους καταναγκασμούς του κεφαλαίου και των αγορών. Ήδη μπροστά στο αδιέξοδο του σημερινού αναπτυξιακού προτύπου, και την απειλή μιας ακόμα βαθύτερης κρίσης, τα κινήματα αυτά κάνουν δυναμικά την εμφάνισή τους. Και τα κινήματα αυτά, είναι ότι πιο αισιόδοξο διαθέτει η Ευρώπη σήμερα.
Η προοπτική λοιπόν δεν είναι η παραμονή ή η αποχώρηση από την σημερινή Ευρώπη του κεφαλαίου. Η προοπτική είναι ο αγώνας για μια άλλη Ευρώπη, μια Ευρώπη κοινωνική και δημοκρατική. Και ο αγώνας αυτός πρέπει να δοθεί με ενότητα και αλληλεγγύη ανάμεσα σε όλους τους Ευρωπαίους εργαζόμενους.


_______________________________________________
http://www.syn.gr/gr/keimeno.php?id=26137&PHPSESSID=48c83e88bf58cfc4a27ffc89abf185d2

Η Αριστερά μπροστά στη νέα δεκαετία

Τι μας επιφυλάσσει το 2011 και ποια μπορεί και πρέπει να είναι η απάντηση της Αριστεράς; Μ’ αυτό το περιεκτικό ερώτημα απευθύνθηκε ο Δρόμος στους Α. Αλαβάνο, Κ. Βεργόπουλο, Στ. Κουβελάκη, Κ. Λαπαβίτσα και Ε. Μπιτσάκη. Περιεκτικό γιατί περιλαμβάνει από εκτιμήσεις για την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης, την αγριότητα της επίθεσης κατά των εργαζομένων και την κατάλυση των λαϊκών κοινωνικών δικαιωμάτων, που χρονολογούνται από τον περασμένο αιώνα, ιδίως στο πεδίο της Ευρώπης, μέσα στο αντιδραστικό πλέγμα της Ε.Ε./ευρώ, μέχρι την εκτίμηση για τις κοινωνικές αντιστάσεις και τη στάση και τις προοπτικές της Αριστεράς στη σημερινή συγκυρία.

Η κοινωνική κατάσταση του τελευταίου χρόνου λογικά ήταν η «ώρα της Αριστεράς», αλλά αυτή βρέθηκε να παραδέρνει με κίνδυνο να αποτελέσει ένα από τα μεγάλα θύματα της κρίσης. Οι αιτίες πολλές και η κάθε παρέμβαση αναλύει ορισμένες από τις πτυχές τους.
Η Αριστερά δίνει μάχες, αλλά το ζήτημα είναι να κερδίσει τον πόλεμο. Κοινή η εκτίμηση ότι χρειάζεται η δημιουργία ενός ευρέος μετώπου κοινωνικών δυνάμεων που να αγγίζει τη λαϊκή πλειοψηφία.
Χρειάζεται στρατηγική αγώνων, ώστε να μην εγκαταλειφθούν τα κοινωνικά και εργατικά κινήματα στην τύχη τους, και να καλυφθεί το χάσμα κοινωνικής διαμαρτυρίας και πολιτικής πάλης. Αυτό είναι κρίσιμο για να μη βιώσουμε ως κοινωνία μια επανάληψη της κρίσης του 1930, όταν οι θεωρητικο-πολιτικές και πρακτικές ολιγωρίες του κομμουνιστικού και αριστερού κινήματος άφησαν ανοικτή δίοδο στο φασισμό.
Χρειάζεται να ξεπεράσει η ίδια την εσωτερικευμένη «συστημικότητά» της, να τολμήσει να σκεφθεί και να πράξει έξω από τη «γωνία», επεξεργαζόμενη μια εναλλακτική πολιτική πρόταση που θα προσιδιάζει στο στρατηγικό πεδίο πάλης όπως διαμορφώνεται σήμερα. Το ζήτημα του χρέους και πώς θα λυθεί υπέρ των λαϊκών στρωμάτων είναι ένα από τα κομβικά σημεία. Και ως προς αυτό η πρόταση για τη συγκρότηση μιας πλατιάς Επιτροπής Ελέγχου του Χρέους μπορεί να γίνει το όχημα για τη συσπείρωση πολλών δυνάμεων.
Η αξιοπιστία της εναλλακτικής πρότασης, όμως, θα εξαρτηθεί από αν γύρω απ’ αυτήν θα συγκροτηθεί ένας ενωτικός πολιτικός φορέας της ριζοσπαστικής Αριστεράς, πράγμα που βάζει επί τάπητος ζητήματα ανακατατάξεων και ανασύνθεσης της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Ως προς αυτό, κύριο ρόλο παίζει η πολιτική βούληση, ο συγχρονισμός με τις ανάγκες της εποχής, η αναβάπτιση στον επαναστατικό λόγο.
Τέλος, στο αφιέρωμα φιλοξενείται και ένα επίκαιρο άρθρο του Χρ. Καραμάνου για το περιβόητο ευρωομόλογο και τη στάση που επιβάλλεται να έχει γύρω από το ζήτημα η Αριστερά.

Ευτύχης Μπιτσάκης: Κρίση και σήψη. Kαι η Αριστερά;

Aλέκος Αλαβάνος: «Μάθε. Έχεις θάρρος και ψυχή γενναία»

Κώστας Λαπαβίτσας: Για την ανασύνταξη της Αριστεράς

Κώστας Βεργόπουλος: Για τον κόσμο η εξέγερση είναι μονόδρομος

Στάθης Κουβελάκης: Αν η Αριστερά δεν παίξει το ρόλο της τώρα, γιατί υπάρχει;

Χρήστος Καραμάνος: Το ευρωομόλογο μπορεί να είναι απάντηση της Αριστεράς;