Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

ΝΑΡ: Για το εργατικό αντίπαλο δέος στην καπιταλιστική κρίση


ΝΑΡ: Για το εργατικό αντίπαλο δέος στην καπιταλιστική κρίση

Με επιτυχία πραγματοποιήθηκαν οι εργασίες του Πανελλαδικού Σώματος του ΝΑΡ για την «Kαπιταλιστική κρίσηκαι την Αριστερά», το Σαββατοκύριακο 2-3 Απρίλη στη Γεωπονική. Μεγάλη συμμετοχή αγωνιστών, μελών και φίλων του ΝΑΡ, πλούσιος διάλογος. Ο διάλογος συνεχίζεται, στην πορεία προς το 3ο Συνέδριο του ΝΑΡ.



ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΜΑΥΡΟΕΙΔΗΣ


Oλοκληρώθηκαν το απόγευμα της Κυριακής 3 Απρίλη οι εργασίες του Πανελλαδικού Σώματος του ΝΑΡ με θέμα «Καπιταλιστική κρίση και Αριστερά». Στο Σώμα έγινε μια πολύ πλούσια συζήτηση πάνω στο Κείμενο Εργασίας που κατέθεσε η Επιτροπή Θέσεων και η Πολιτική Επιτροπή. Εκατοντάδες αντιπρόσωποι των οργανώσεων βάσης του ΝΑΡ και της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση αλλά και προσκαλεσμένοι άκουσαν, συζήτησαν και προβληματίστηκαν πάνω σε κομβικά και κρίσιμα ζητήματα της ταξικής πάλης και της περιόδου. Ιδιαίτερα στοιχεία αποτέλεσαν η μαζική συμμετοχή νεολαίας και οι ομιλίες προσκεκλημένων αγωνιστών που δεν είναι ενταγμένοι στο ΝΑΡ, καθώς και των οργανώσεων συνιστωσών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Συνολικά πάνω από 50 ομιλίες πραγματοποιήθηκαν στη διήμερη διαδικασία. Οι εργασίες του Σώματος ολοκληρώθηκαν με την υπερψήφιση του Κειμένου Εργασίας για την καπιταλιστική κρίση, ως βάση για την παραπέρα ανάπτυξη των ντοκουμέντων του επερχόμενου 3ου συνεδρίου του ΝΑΡ.

Οι δυνατότητες αλλά και οι δυσκολίες της εποχής βγήκαν στην επιφάνεια έντονα μέσα από τις παρεμβάσεις των αντιπροσώπων, επιβεβαιώνοντας τη βασική διαπίστωση της εισήγησης ότι: «Στην εποχή μας ωριμάζει μια ποιοτικά ανώτερη σύγκρουση των δυνάμεων του κεφαλαίου και της εργασίας, καθώς καθένα από τα δύο αυτά στρατόπεδα έχει συσσωρεύσει και παρατάσσει στο πεδίο της ταξικής πάλης ποιοτικά υπέρτερες δυνάμεις».
Τριάντα μήνες μετά την εκδήλωση της κρίσης, τα παγκόσμια μέτρα για την υπέρβασή της και τους τριγμούς στην ΕΕ, ένα χρόνο μετά το Μνημόνιο και λίγες μόνο μέρες μετά την έγκριση του πανευρωπαϊκού Μνημονίου διαρκείας υπό τον τίτλο «Σύμφωνο για το ευρώ», η κρίση αποδεικνύεται πως έχει σκληρό κι ανθεκτικό πυρήνα. Αυτός βρίσκεται όχι στη χρηματοπιστωτική σφαίρα αλλά στην πτώση της καπιταλιστικής κερδοφορίας, στην υπερσυσσώρευση κεφαλαίων που δεν μπορούν να επενδυθούν με ικανοποιητικό για το κεφάλαιο ποσοστό κέρδους.

Στο κείμενο εργασίας που εγκρίθηκε, τονίζεται χαρακτηριστικά: «Η καταιγίδα των εξελίξεων δείχνει πως το χρέος, δημόσιο και ιδιωτικό, δεν είναι θλιβερό προνόμιο της Ελλάδας ή του ευρωπαϊκού νότου. Εξελίσσεται σε οργανική κι ανίατη ασθένεια του καπιταλισμού συνολικά. Αποτελεί σύμπτωμα της κρίσης, ράπισμα στην ιστορική αισιοδοξία του καπιταλισμού αλλά και μηχανισμό έντασης της εκμετάλλευσης και ανακατανομής της αποσπώμενης υπεραξίας ανάμεσα στο βιομηχανικό και το χρηματοπιστωτικό τομέα, στο εγχώριο και το διεθνές κεφάλαιο. Η πάλη για τη μη αναγνώριση, τη συνολική διαγραφή κάθε μορφής χρέους –ως καίριο πολιτικό μέτωπο αναμέτρησης με την επίθεση κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ και αντίστασης στην εθνική και διεθνική εκμετάλλευση– συνδέεται άρρηκτα με το συνολικό αγώνα για την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης, με τις άλλες αιχμές και την προοπτική αυτού του αγώνα και δεν μπορεί να στριμώχνεται σε εθνικο-ανεξαρτησιακές, διαχειριστικές ή κοινοβουλευτικού τύπου λογικές και διαδικασίες».

Όπως ήταν φυσικό ιδιαίτερος ήταν ο προβληματισμός για την εργατική αντικαπιταλιστική απάντηση που θα πρέπει να συγκροτηθεί. Ιδιαίτερα μετά το περίφημο «Σύμφωνο για το ευρώ», όλα δείχνουν ότι οδεύουμε προς μια Ευρωπαϊκή Ένωση ασύγκριτα πιο εκμεταλλευτική, ανισόμετρη και αντιδραστική, ως έκφραση του κοινωνικού κανιβαλισμού που διακρίνει τον καπιταλισμό συνολικά στη νέα εποχή. Η εξέλιξη αυτή αναδεικνύει την ουτοπία περί «πραγματικής σύγκλισης ή δημοκρατικής επανίδρυσης» της ΕΕ, ως επικίνδυνο αποπροσανατολισμό για το εργατικό και λαϊκό κίνημα.
Το πρόβλημα που τίθεται για την Αριστερά και το εργατικό κίνημα δεν είναι γενικά η «σωτηρία της χώρας από το χρέος», η βελτίωση της ανταγωνιστικότητάς της και η παραγωγική της ανασυγκρότηση εντός των πλαισίων της αγοράς, της εκμετάλλευσης, της ατομικής ιδιοκτησίας, της ΕΕ. Αλλά το πώς η πάλη για την ήττα, την αντικαπιταλιστική ανατροπή της επίθεσης θα οδηγήσει σε κατακτήσεις που απαιτούν οι εργατικές και νεολαιίστικες ανάγκες και σε μια κοινωνική και πολιτική δυναμική ανατροπής της αστικής κυριαρχίας, εργατικής εξουσίας και κομμουνιστικής χειραφέτησης.

Στο πλαίσιο αυτό, από πολλές ομιλίες τονίστηκε η ανάγκη για ανταπόκριση στις προκλήσεις και τις ανάγκες των καιρών, με ένα άλμα στην παρέμβαση της επαναστατικής Αριστεράς, που να διεκδικεί την προβολή της αναγκαιότητας, της δυνατότητας και της τάσης της κομμουνιστικής διεθνιστικής απελευθέρωσης στην εποχή μας, ως τη μόνη προοπτική που απαντά στην κρίση, αλλά και στον ίδιο τον καπιταλισμό, την αιτία της κρίσης και όλων των δεινών που πλήττουν την κοινωνική πλειοψηφία. Να προβάλλει την αντικαπιταλιστική επανάσταση, ως το ποιοτικό άλμα της ταξικής πάλης που απαιτείται για την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας και το άνοιγμα του δρόμου για τους κοινωνικοπολιτικούς μετασχηματισμούς της μεταβατικής περιόδου που οδηγούν στην εργατική δημοκρατία και την κομμουνιστική διεθνιστική απελευθέρωση. Να ανιχνεύει το δρόμο του επαναστατικού αγώνα, της επαναστατικής τακτικής για την ανατροπή της αντεργατικής τομής του κεφαλαίου, για την ανατροπή της πολιτικής κυβερνήσεων, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου, ως δρόμο μαζικής πολιτικής πάλης για τις ανάγκες και τα δικαιώματα των εργαζομένων.

Ο στόχος της αντικαπιταλιστικής ανατροπής της επίθεσης κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, επιχειρεί να συμπυκνώσει τα παραπάνω στοιχεία στην πολιτική πρόταση του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Είναι στόχος πολιτικά ανατρεπτικός, κοινωνικά αναγκαίος και λαϊκά κατανοητός, αντίστοιχος του συσχετισμού δυνάμεων και της δυναμικής αλλαγής του σε επαναστατική κατεύθυνση. Είναι στόχος ανοιχτός «προς τα κάτω», καθώς μπορεί να συμπυκνώσει πολιτικά τις καίριες διεκδικήσεις του κινήματος και την πολιτική του αντιπαράθεση με τους πυλώνες της αντιδραστικής επίθεσης. Αλλά και «προς τα πάνω», καθώς αποτελεί γέφυρα προσέγγισης στην επαναστατική κατάσταση, επιτάχυνσής της και συγκρότησης του υποκειμένου που θα επιβάλει τη νικηφόρα έκβαση της αντικαπιταλιστικής επανάστασης.

Ο διάλογος πάνω στα ζητήματα που άνοιξε η συζήτηση συνεχίζεται μέσα από τις σελίδες του Πριν την ιστοσελίδα του ΝΑΡ. Επόμενο βήμα της πορείας προς το 3ο συνέδριο του ΝΑΡ είναι το Πανελλαδικό Σώμα για το σύγχρονο κοινωνικό και πολιτικό υποκείμενο της επανάστασης, που θα αποτελέσει ξεχωριστή συμβολή στον προβληματισμό πάνω στην πρόταση για ένα νέο κομμουνιστικό φορέα που θέτει το ΝΑΡ

*από την εφημερίδα ΠΡΙΝ

Το αντιμνημονιακό μέτωπο και το «ΜΕΤΑ»




Ημερομηνία δημοσίευσης: 30/10/2011
ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΠΡΙΜΙΚΗΡΗ*

Είναι αδύνατο να στηριχθεί ένα μέτωπο μόνο ενάντια σε κάτι, να υπάρχει, δηλαδή, μια πολιτική ενότητας χωρίς ένα συγκεκριμένο προγραμματικό περιεχόμενο για το αύριο. Ένα μέτωπο ενάντια στο Μνημόνιο για παράδειγμα και όλα τα άλλα θα τα βρούμε μετά. Σε ποια για παράδειγμα κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθεί η ελληνική κοινωνία μετά; Δεν μπορούμε να μη συνυπολογίζουμε το «μετά»

 
Η κοινή δράση και η συμπαράταξη όλων των δυνάμεων της αριστεράς εκ των πραγμάτων σήμερα είναι όσο ποτέ άλλοτε αναγκαία. Οι μικροκομματικές και μικροπαραταξιακές λογικές και οι μάχες ιδεολογικών χαρακωμάτων τραβηγμένων από τα μαλλιά είναι όχι μόνο εκτός κάθε πραγματικότητας αλλά και αυτοκτονικές για κάθε δύναμη της αριστεράς που θα τις επιλέξει.
Στο κοινωνικό επίπεδο επίσης κανείς δεν έχει το δικαίωμα να εμποδίσει τη συμμετοχή του οποιουδήποτε εργαζόμενου, του οποιουδήποτε πολίτη να αγωνιστεί και να παλέψει μαζί με όλους τους άλλους που έτυχε να έχουν μια διαφορετική αριστερή διαδρομή .Θερμόμετρα αριστεροσύνης δεν χρειάζεται σήμερα ο λαός μας. Επομένως καμιά λογική αποκλεισμών και σεχταριστικών επιλογών. Παρ' όλα αυτά όμως είναι ανάγκη να εμβαθύνουμε, χωρίς να ομφαλοσκοπούμε, ορισμένα ζητήματα όπως το ζήτημα της ενότητας και του πολιτικού και κοινωνικού μετώπου που επιβάλλεται να δημιουργηθεί για να χτυπηθεί το σάπιο δικομματικό σύστημα.
Για παράδειγμα αρκεί σήμερα να μιλάμε για συμπαράταξη της αριστεράς με όρους μόνο αντιμνημονιακού μετώπου, όπου το κοινό σημείο της ενότητας θα είναι η ακύρωση και μόνο του Μνημονίου και η πτώση αυτής της κυβέρνησης; Αρκεί ένα αντιμνημονιακό μέτωπο μόνο, όταν δεν μπαίνει το ζήτημα της διαμόρφωσης μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας με στόχο την υπέρβαση αυτού του φαύλου καπιταλιστικού πολιτικού συστήματος που γνωρίσαμε από τη μεταπολίτευση και μετά; Δηλαδή απλά μπορεί η αριστερά σήμερα να συμμετέχει σε ένα μέτωπο κυβερνητικό χωρίς κανένα προγραμματικό υπόβαθρο, χωρίς έναν οραματικό κοινωνικό στόχο που να συνεπαίρνει τα πλατιά λαϊκά στρώματα και προπαντός να έρχεται σε ανοικτή ανειρήνευτη σύγκρουση με την ντόπια και ξένη ολιγαρχία;
Μπορούμε να λησμονήσουμε ποτέ το αντιλαϊκό κατάντημα πολλών κεντροαριστερών κυβερνήσεων στην Ευρώπη που έγιναν αιτία για να χτυπηθούν όχι μόνο τα λαϊκά συμφέροντα αλλά και τα κόμματα της αριστεράς, που εξαφανίστηκαν σχεδόν από τον πολιτικό χάρτη των χορών τους ακριβώς γιατί συμμετείχαν αβασάνιστα σε τέτοιου τύπου κυβερνήσεις;
Οι κυβερνήσεις αυτές κεντροαριστερής ή εθνικής συναίνεσης ήλθαν στην εξουσία με στόχο να διώξουν υποτίθεται τη φασίζουσα δεξιά (Μπερλουσκόνι - Μπόσι) και τις αντεργατικές νεοφιλελεύθερες πολιτικές (Γαλλία - Ιταλία), στην πραγματικότητα όμως έκαναν τα ίδια, για να μην πούμε χειρότερα, σε βάρος των εργαζομένων.
Όλα αυτά λοιπόν είναι εύλογα ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν απ΄ όλες τις δυνάμεις της αριστεράς. Το αντιμνημονιακό μέτωπο δεν μπορεί να είναι ένα άδειο πουκάμισο που μπορεί να το φορέσει όποιος θέλει και να εκμεταλλεύεται μέσα από αντιμνημονιακές κορόνες την επιθυμία του λαού για ριζική αλλαγή.
Η πάλη ενάντια στο Μνημόνιο δεν είναι κάτι το γενικό και αφηρημένο πρέπει να έχει συγκεκριμένη στόχευση πρώτα και κύρια ενάντια στο χρέος που έγινε αφορμή για να συνυπογραφεί αυτή η απαράδεκτη αντιλαϊκή προδοτική συμφωνία μεταξύ της ελληνικής κυβέρνησης της ξένης μονοπωλιακής ολιγαρχίας και των ξένων τοκογλύφων.
Με το χρέος ξεκίνησε ο πόλεμος ενάντια στο κόστος εργασίας, το κοινωνικό κράτος και γενικότερα ενάντια στις κατακτήσεις που έγιναν με αίμα και θυσίες του κόσμου της εργασίας όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρώπη.
Επομένως, αν δεν θέλουμε την τρόικα και το Μνημόνιο, τότε πρέπει να αρνηθούμε και την πληρωμή του απεχθούς χρέους, όταν μάλιστα αυτή η πληρωμή γίνεται με απαράδεκτα χαράτσια που καθημερινά πλασάρει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Πρέπει να περάσουμε στη διακοπή αποπληρωμής του χρέους και να αντιμετωπίσουμε το φυσικό επακόλουθο αυτής της επιλογής μας, που είναι ακόμα και η έξοδος της χώρας μας από την Ευρωζώνη.
Μια επιλογή δύσκολη, αλλά η μόνη ίσως, που μπορεί να φέρει ένα φως στο σκοτεινό τούνελ που μας έριξε το σάπιο δικομματικό σύστημα. Χωρίς την ορθολογική επιλογή της στάσης πληρωμών προς τους δανειστές μας και την έξοδο της χώρας μας από το ευρώ η πάλη κατά του Μνημονίου γίνεται με άσφαιρα βόλια.
Η χώρα μας έφθασε σ' αυτή την κατάσταση ακριβώς γιατί μέσα από αυτή την καπιταλιστική ολοκλήρωση που λέγεται Ε.Ε. διαμορφώθηκε μια προνομιακή κατάσταση -status- για ορισμένες χώρες, όπως η Γερμανία και η Γαλλία, και καταστροφική για άλλες, όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιρλανδία ακόμα και η Ιταλία.
Η κρίση στην Ε.Ε. και ειδικότερα στην Ευρωζώνη οφείλεται πρώτα απ' όλα στην ακραία νεοφιλελεύθερη και μονεταριστική δομική συγκρότηση της Ε.Ε., αλλά και στον απαράδεκτο μηχανισμό του ευρώ έτσι όπως εξελίχθηκε. Το ευρώ σήμερα είναι ένας μηχανισμός συνεχούς διεύρυνσης των αποκλίσεων και ανισοτήτων στην Ευρωζώνη και μηχανισμός κοινωνικού και ταξικού πολέμου στην Ευρώπη!
Η ανάλυση αυτή δεν διακατέχεται από κανέναν αντιευρωπαϊσμό ή λογική εθνικής περιχαράκωσης και απομονωτισμού. Είναι ανάλυση που και αστοί μελετητές και οικονομολόγοι παραδέχονται. Είναι μια σκληρή ανάλυση της πραγματικότητας που, αν δεν γίνει αντιληπτή και αποδεκτή από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, το αντιμνημονιακό μέτωπο δεν θα καταφέρει, αν δημιουργηθεί, να παίξει τον ιστορικό του ρόλο.
Πολύ σωστά λοιπόν πολλοί βάζουν σαν πρωταρχικό θέμα την κοινή δράση και την ενότητα όλων των προοδευτικών και αριστερών δυνάμεων. Οι προθέσεις, χωρίς καμία αμφιβολία, είναι σωστές. Δεν μπορεί να υπάρξει πολιτικός σχεδιασμός, πολιτική συμμαχιών για την οποιαδήποτε κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική δύναμη της αριστεράς που να μη βάζει σαν πρώτιστο καθήκον σήμερα την ενότητα της αριστεράς.
Όμως, το θέλουμε ή όχι, μας αρέσει ή δεν μας αρέσει, όλος ο κόσμος της αριστεράς θα πρέπει να απαντήσει σ' αυτά τα κομβικά ερώτημα.
Είναι αδύνατο να στηριχθεί ένα μέτωπο μόνο ενάντια σε κάτι, να υπάρχει, δηλαδή, μια πολιτική ενότητας χωρίς ένα συγκεκριμένο προγραμματικό περιεχόμενο για το αύριο. Ένα μέτωπο ενάντια στο Μνημόνιο για παράδειγμα και όλα τα άλλα θα τα βρούμε μετά. Σε ποια για παράδειγμα κατεύθυνση θα πρέπει να κινηθεί η ελληνική κοινωνία μετά; Δεν μπορούμε να μη συνυπολογίζουμε το «μετά».
Σ' αυτό το ερώτημα «του μετά» η αριστερά που δεν θέλει να εγκαταλείψει την ταξική της διαφορετικότητα δεν μπορεί να δίνει επιπόλαιες απαντήσεις μόνο για επικοινωνιακούς εκλογικούς λόγους.
Η πείρα δεκαετιών μέσα στην αριστερά στην Ελλάδα αλλά και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες κατέγραψε ότι η κοινή δράση και η συμπαράταξη δεν μπορούν να ανοίξουν νικηφόρους δρόμους όταν γίνονται μόνο για να αθροίσουν τις δυνάμεις της αριστεράς εκλογικά και τίποτε παραπάνω.
Ο δρόμος για την ελληνική αριστερά σήμερα δεν μπορεί να είναι άλλος από την προσπάθεια διαμόρφωσης ενός μετώπου δημοκρατικού, αντιμονοπωλιακού, αντικαπιταλιστικού που θα ανοίγει τις πόρτες για τον σοσιαλισμό της νέας εποχής. Τον σοσιαλισμό που θα ανατρέπει τις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής και θα εδραιώνει τη δημοκρατία της συμμετοχής και της διαφορετικότητας του κόσμου της εργασίας.
Το μέτωπο αυτό, παράλληλα με την πολιτική του έκφραση, θα αντιμετωπίζει τα προβλήματα της καθημερινότητας του πολίτη και δεν θα έχει μια φοβία και μια ποντιοπιλατική σχέση με την εξουσία.
Σ' αυτό το μέτωπο θα έχουν θέση όλες οι κοινωνικές ομάδες που παραδοσιακά η αριστερά θέλει να εκφράσει, αλλά και όλες οι πολιτικές δυνάμεις που θέλουν και μπορούν να συνυπάρχουν με την επιμέρους διαφορετικότητά τους σ' αυτό τοδημοκρατικό αντιμονοπωλιακό και αντικαπιταλιστικό μέτωπο για να κυβερνηθεί η χώρα με έναν τελείως διαφορετικό τρόπο από αυτόν που γνωρίσαμε με το σάπιο δικομματικό σύστημα

* Ο Βασίλης Πριμικήρης είναι μέλος του Ε.Γ. της ΚΠΕ του ΣΥΝ και της ΠΣΕ του ΣΥΡΙΖΑ

Σάββατο 29 Οκτωβρίου 2011

Απρίλης 1941 - Δεκέμβρης 1944



    Αφιέρωμα 28η Οκτωβρίου 1940
 


εφημερίδα  Η ΑΥΓΗ*
ΤΟΥ ΠΡΟΔΡ  ΟΜΟΥ ΜΑΡΚΟΓΛΟΥ*

Φυγή και λεηλασία
Απρίλης του 1941. Οι Γερμανοί σε λίγες μέρες, όπως διαδίδουν και οι πεμπτοφαλαγγίτες, θα μπουν στην πόλη. Στην Καβάλα.
Εκείνη τη μέρα, οκτώ Απριλίου 1941, οι σειρήνες ήχησαν για συναγερμό όπως σχεδόν κάθε μέρα. Κατά καιρούς περνούσαν γερμανικά αεροπλάνα, χωρίς όμως να βομβαρδίζουν. Τρέξαμε όλοι στα καταφύγια. Στη γειτονιά μας το καταφύγιο ήταν λαξευμένο σ' ένα βράχο. Έσταζε από την υγρασία.
Σφύριζαν οι σειρήνες άγρια, επίμονα, και κατά έναν περίεργο τρόπο τραβούσε σε μάκρος ο συναγερμός. Όταν κάποτε τελείωσε, βγήκαμε από τα καταφύγια. Τότε, μέσα από διαδόσεις, ψιθύρους και σχόλια μάθαμε πως οι αρχές εγκατέλειψαν την πόλη. Στη διάρκεια του συναγερμού, και καθώς ο κόσμος ήταν στα καταφύγια, οι αρχές, μαζί με κάποιους μεγαλόσχημους, μαζεύτηκαν στο λιμάνι, μακριά από περίεργα βλέμματα. Από εκεί με μεγάλα καΐκια επιβιβάστηκαν στο ατμόπλοιο Κορινθία, που ήταν αγκυροβολημένο στα ανοιχτά του λιμανιού. Εμείς από ψηλά το είδαμε να φεύγει μέσα σε καπνούς, να χάνεται στον ορίζοντα.
Οι κάτοικοι της πόλης, προδομένοι και εγκαταλειμμένοι από τις επίσημες αρχές κι από το φόβο της εξόντωσής τους, με έντονο το αίσθημα της αυτοσυντήρησής τους, ρίχτηκαν στη λεηλασία των αποθηκών. Υπήρχαν τουλάχιστον δώδεκα καπναποθήκες γεμάτες με τρόφιμα για τις ανάγκες του στρατού. Η χωροφυλακή, η μόνη αρχή που είχε μείνει στην πόλη, έβαλε φρουρούς στις αποθήκες και διαφαίνονταν η πρόθεση να παραδοθούν στους Γερμανούς. Έτσι έγινε η λεηλασία.
Οι άνθρωποι όρμησαν, σπάσαν τις πόρτες και άρπαξαν ό,τι βρήκαν, αλαφιασμένοι. Τρέχανε, μπαίνανε και βγαίνανε φορτωμένοι, και καθώς συνωθούνταν τα λάφυρα της διαρπαγής, πέφτανε και γεμίζανε τους δρόμους. Τραγικές και κωμικές σκηνές. Παντού ήταν σκορπισμένα τρύπια δοχεία από λάδι, τσουβάλια και χαρτοκιβώτια σκισμένα. Σκορπισμένα μακαρόνια, ρύζι, ζάχαρη, σαπούνια, γαλέτες, αλεύρι στους δρόμους. Έτσι, μέσα σ' όλον αυτόν τον ορυμαγδό, έλαχε και σε μένα ένα πακέτο μπισκότα.
Όλα αυτά ήταν μια μικρή ασήμαντη βοήθεια για τις μέρες της μεγάλης τρομερής πείνας της Κατοχής που θέρισε χιλιάδες ζωές.

25η του Δεκέμβρη 1944 μ.Χ.
Η πόλη αποκλεισμένη από τα πολεμικά των Άγγλων. Σεπτέμβρη έφυγαν οι Γερμανοί και οι Βούλγαροι αργότερα. Τα τρόφιμα ελάχιστα, δεν υπάρχουν χρήματα, οι συναλλαγές γίνονται αποκλειστικά με χρυσές λίρες. Το ψωμί με το δελτίο, περιμένοντας στην ουρά.
Η Αυτοδιοίκηση του ΕΑΜ προσπαθεί να οργανώσει τους ανθρώπους, να προφτάσει τις ατελείωτες ανάγκες.
Οι Άγγλοι βγαίνουν με τ' αποβατικά τους στην πόλη, αγοράζουνε με χρυσό όσα τρόφιμα υπάρχουν, μετά ένα μέρος τα μοιράζουν σ' όσους δέχονται να τα ζητιανέψουν, τα άλλα επιδεικτικά τα πετάνε στη θάλασσα, στη μέση του λιμανιού.
Είχανε σπουδάσει πολιτική στις αποικίες.

Από την ανέκδοτη συλλογή κειμένων "Ακτή Νεαπόλεως"

*Ο Πρόδρομος Μάρκογλου είναι ποιητής και πεζογράφος

Ημερομηνία δημοσίευσης: 30/10/2011 εφημερίδα Η ΑΥΓΗ 

Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011

ΣΥΡΙΖΑ: Έχουμε καταδικάσει τις προβοκάτσιες


Για «συγκεκριμένες ομάδες κουκουλοφόρων», οι οποίες «επιχείρησαν να στραφούν εναντίον δυνάμεων του κινήματος» μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ σε ανακοίνωσή του για τα σημερινά επεισόδια στην πλατεία Συντάγματος. «Την αντικειμενικά προβοκατόρικη δράση τους την γνωρίζουμε και την έχουμε καταδικάσει», σημειώνει.
Κρατά χαμηλούς τόνους απέναντι σε όσα είπε νωρίτερα η γ.γ. του ΚΚΕ, αναφέροντας πως "σε σχέση με τις σημερινές δηλώσεις της κ. Παπαρήγα, το μόνο σχόλιό μας είναι πως σήμερα οι διαχωριστικές γραμμές δεν είναι ανάμεσα στις δυνάμεις του λαϊκού κινήματος".
Κάνει λόγο για "τεχνητή αντιπαλότητα", συμπληρώνοντας πως "τούτη την ώρα αυτό που χρειάζεται ο λαός και ο τόπος είναι ενότητα και κοινός αγώνας απέναντι στον κοινό εχθρό".

Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Αλ. Τσίπρας: Η εγχώρια διαπλοκή πιέζει για νέο κυβερνητικό σχήμα και εφαρμογή του Μνημονίου, χρέος όλων μας η υπεράσπιση της δημοκρατίας από τον εκφυλισμό...


     Καμιά λύση ερήμην του λαού    
 
Ημερομηνία δημοσίευσης: 18/10/2011 - εφημ. Η ΑΥΓΗ  - http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=645900
    * Ο κόμπος στο χτένι για τις πολιτικές εξελίξεις
    Σωσίβιο στη διαπλοκή αναζητεί ο Γ. Παπανδρέου. Μετά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας συναντήθηκε με τους μεγαλοεκδότες Φ. Μπόμπολα και Στ. Ψυχάρη ενώ σήμερα θα δει κι άλλους
    * "Χρειάζεται αρραγές μέτωπο, δεν περισσεύει κανείς", δήλωσε ο πρωθυπουργός εξερχόμενος του Προεδρικού Μεγάρου
    * Αλ. Τσίπρας: Η εγχώρια διαπλοκή πιέζει για νέο κυβερνητικό σχήμα και εφαρμογή του Μνημονίου, χρέος όλων μας η υπεράσπιση της δημοκρατίας από τον εκφυλισμό
    * Σε πανικό η κυβέρνηση εν όψει των αποφάσεων της Κυριακής για το "κούρεμα" χρέους. Αναβλήθηκε για δεύτερη φορά η επίσκεψη Παπανδρέου στις ΗΠΑ και το ΔΝΤ
    * Ρωγμή στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ εν όψει της ψηφοφορίας την Πέμπτη για το πολυνομοσχέδιο: Παραιτήθηκε από βουλευτής ο Θ. Ρομπόπουλος, "δεν ψηφίζω τη ρύθμιση για τις συλλογικές συμβάσεις" δηλώνει η Λ. Κατσέλη, το σκέφτονται πολλοί ακόμη

                         Απεργιακά συλλαλητήρια                             
    * Τετάρτη: Πεδίον του Άρεως 11 π.μ.
    * Πέμπτη: Πλατεία Συντάγματος 11 π.μ. και περικύκλωση της Βουλής έως το βράδυ
    * Θεσσαλονίκη: Συγκέντρωση στο ΕΚΘ 10.30 και πορεία στη Γ.Γ. Μακεδονίας - Θράκης
    * Μέσα μεταφοράς: Το μετρό δεν θα κινηθεί μόνο το πρωί (6-9 π.μ.), τα λεωφορεία δεν θα κινηθούν το πρωί (6-9 π.μ.) και το βράδυ (9 μ.μ. - 12 μ.μ.)

    Τρίτη 18 Οκτωβρίου 2011

    Την Τετάρτη και Πέμπτη παραλύει η χώρα....


    ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και ΠΑΜΕ καλούν στη μεγάλη 48ωρη απεργία, την Τετάρτη και ΠέμπτηΚαι περικύκλωση της Βουλής, την ώρα που θα ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο

    Από τα Μέσα Ενημέρωσης ξεκινά σήμερα ο χορός των απεργιακών κινητοποιήσεων, που θα κορυφωθούν με τη μεγάλη 48ωρη γενική πανελλαδική απεργία της Τετάρτης 19 και Πέμπτης 20 Οκτωβρίου. Έτσι, από τις 6 το πρωί σήμερα Τρίτη, έως την ίδια ώρα της Τετάρτης, απεργούν οι εργαζόμενοι στις εφημερίδες, τους ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς, καθώς και στις ειδησεογραφικές ιστοσελίδες. Με απόφαση των συνδικαλιστικών ενώσεων του κλάδου, οι εργαζόμενοι στον Τύπο, θα εργαστούν κανονικά την Τετάρτη και την Πέμπτη, ώστε να ενημερωθεί η κοινή γνώμη για την μεγάλη πανεργατική απεργιακή κινητοποίηση.Δεν θα μεταδοθούν δελτία ειδήσεων και καμία δημοσιογραφική και ενημερωτική εκπομπή από το εσωτερικό ή το εξωτερικό . Το ίδιο ισχύει και για τις ενημερωτικές-ψυχαγωγικές εκπομπές, που είναι εσωτερικές ή εξωτερικές παραγωγές της ΕΡΤ και των ιδιωτικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών, καθώς και για τους συναδέλφους, που απασχολούνται σε αυτές. Στις περιπτώσεις αυτές δεν θα μεταδοθεί ούτε μαγνητοσκοπημένη ή ηχογραφημένη εκπομπή.
    Δεν θα εκδοθεί κανένα Δελτίο Τύπου και οι συντάκτες δεν θα παραστούν σε καμία συνάντηση, συνέντευξη ή briefing.
    Δεν θα συνταχθεί και δεν θα παραδοθεί ή χρησιμοποιηθεί από τη διεύθυνση οποιουδήποτε εντύπου, ηλεκτρονικού ή ψηφιακού Μέσου, κανένα κείμενο δημοσιογράφου δημοσιευμένο ή αδημοσίευτο. Η ΕΣΗΕΑ καλεί όλους τους δημοσιογράφους σε επαγρύπνηση και κινητοποίηση για την επιτυχία της απεργίας. Καλεί ιδιαίτερα τα διευθυντικά στελέχη των ΜΜΕ να αποφύγουν κάθε ενέργεια πίεσης πάνω σε συναδέλφους, η οποία υπονομεύει την απεργία, θυμίζοντάς τους τις καταστατικές υποχρεώσεις όλων των μελών της".

                                                         Οι 11 Ενώσεις των ΜΜΕ                           

    Στην ανακοίνωση, την οποία υπογράφουν 11 συνεργαζόμενες συνδικαλιστικές ενώσεις στο χώρο των ΜΜΕ (ΕΝΩΣΙΣ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΝΩΣΗ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ, ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΗΣΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ, ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΗΜΕΡΗΣΙΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ ΑΘΗΝΩΝ, ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΙΘΟΓΡΑΦΩΝ, ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ, ΕΝΩΣΗ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ, ΕΝΩΣΗ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΕΡ ΕΛΛΑΔΟΣ και ΕΝΩΣΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΚΑΙ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ) αναφέρεται:
    "Οι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ, όπως και όλα τα λαϊκά στρώματα, αντιμετωπίζουμε το τελευταίο διάστημα λυσσαλέα επίθεση σε βάρος μας από την κυβέρνηση της τρόικας και την εργοδοσία. Μαζί με την κατάργηση κάθε ασφαλιστικού και εργασιακού δικαιώματος επιδιώκουν με την τρομοκρατία τους να φιμώσουν την ενημέρωση των πολιτών. Δίνουν αντιπαροχή την αλήθεια της είδησης σε συμφέροντα και αντιλαϊκές πολιτικές για να επαναφέρουν με τη συνέργεια της κυβέρνησης καθεστώτα δουλείας χωρίς ΣΣΕ, χωρίς αξιοπρεπείς αμοιβές, χωρίς κοινωνική δικαιοσύνη και δικαίωμα στην ποιότητα ζωής. Μετατρέπουν και τους εργασιακούς χώρους των ΜΜΕ σε γαλέρες, θέλοντας να χειραγωγήσουν και την ίδια τη λειτουργία της ενημέρωσης της ελληνικής κοινωνίας.

    Βιώνουμε όλοι μας δραματικές συνθήκες με στρατιές ανέργων, με μαζικές απολύσεις, με υποαπασχόληση – μειώσεις μισθών, με την αναβίωση της δουλοπαροικίας νοικιάζοντας τίτλους και εργαζόμενους, με το μαστίγιο των ΔΠΥ ως μέσο απειλής για τη μεταβολή των εργασιακών σχέσεων, με πολύμηνη καθυστέρηση καταβολής δεδουλευμένων, ασφαλιστικών εισφορών, με τη διάλυση των Ασφαλιστικών Ταμείων και την υπαλληλοποίηση της Ενημέρωσης, με χαράτσια σε συναδέλφους, που δεν έχουν τη δυνατότητα να τα πληρώσουν, με την παράνομη και καταχρηστική απόλυση συνδικαλιστών και με τις συστηματικές παραβιάσεις των ΣΣΕ.


    Σε αυτές τις μεθοδεύσεις αντιπαραθέτουμε την οργανωμένη, μεθοδική και συνεχή μας αντίσταση και την απόφασή μας για ολομέτωπη μέχρι τέλους σύγκρουση μαζί τους.


    Η Συντονιστική Επιτροπή καλεί τους εργαζόμενους σε όλα τα δημόσια, δημοτικά και ιδιωτικά ΜΜΕ (εφημερίδες, τηλεόραση, περιοδικά, ραδιόφωνα, διαδίκτυο, πρακτορεία) στην κοινή συγκέντρωση και πορεία, που πραγματοποιείται με τις Ομοσπονδίες ΠΟΕΣΥ, ΠΟΣΠΕΡΤ, ΠΟΕΠΤΥΜ και Ομοσπονδία Τύπου και Χάρτου την Τρίτη, 18 Οκτωβρίου 2011, στις 11 το πρωί μπροστά στην ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 20) και να συμμετάσχουν στην 24ωρη πανελλαδική απεργία των ΜΜΕ, που αρχίζει στις 6 το πρωί της ίδια μέρας.Επίσης, καλούμε τους συναδέλφους μας να προβάλλουν τη γενική κινητοποίηση του εργαζόμενου λαού την Τετάρτη, 19 και την Πέμπτη, 20 Οκτωβρίου 2011 από τα ΜΜΕ, στα οποία εργάζονται και να ενισχύσουν με την παρουσία τους τις απεργιακές συγκεντρώσεις των Συνδικάτων. Ο μόνος λόγος, άλλωστε, που ανοίγουμε εμείς τις κινητοποιήσεις την προηγούμενη μέρα, είναι για να εξασφαλιστεί η μεγαλύτερη δυνατή κάλυψη και να ενισχυθεί ο πανεργατικός αγώνας.
    Στους εκβιασμούς και στην τρομοκρατία τους, οφείλουμε σύσσωμοι να αντιτάξουμε την αγωνιστικότητά μας μέχρι τέλους. Κανείς μόνος του στην κρίση".

        ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ   

                  Στο κάλεσμα της ΓΣΕΕ για τη 48ωρη απεργία, τονίζεται:           

    "Η ΓΣΕΕ εκφράζοντας την έντονη διαμαρτυρία των εργαζομένων για τα μέτρα που εμπεριέχονται στο υπό ψήφιση πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης, αποφάσισε να επεκτείνει την ήδη προγραμματισμένη 24ωρη Γενική απεργία, σε 48ωρη Γενική απεργία την Τετάρτη 19 και την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου.

    Η απεργιακή συγκέντρωση την Τετάρτη 19 του μήνα θα πραγματοποιηθεί στις 11:00 πμ στο Πεδίον του Άρεως ενώ την δεύτερη ημέρα της απεργίας την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου θα πραγματοποιηθεί συγκέντρωση διαμαρτυρίας στο Σύνταγμα στις 11:00πμ. Ο αγώνας μας θα συνεχιστεί και θα ενταθεί όσο θα συνεχίζονται αυτές οι αδιέξοδες και καταστροφικές πολιτικές για τους εργαζόμενους και την κοινωνία".

                                     Η ΑΔΕΔΥ, από την πλευρά της, αναφέρει:          

    "Η κυβέρνηση, προσφέροντας "γη και ύδωρ" στους τραπεζίτες, στο παρασιτικό κεφάλαιο, στους δανειστές και στους κερδοσκόπους και με πρόσχημα τη σωτηρία της χώρας, σαρώνει ό,τι απέμεινε από τα δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εργαζομένων και της κοινωνίας, που αποκτήθηκαν με αγώνες και θυσίες ολόκληρο τον προηγούμενο αιώνα.

    Η νεοφιλελεύθερη πολιτική που ασκεί, οδηγεί με βεβαιότητα στη φτώχεια και την εξαθλίωση ολόκληρη την Κοινωνία: Τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους νέους, τους συνταξιούχους, τα μεσαία και τα αδύναμα λαϊκά στρώματα.

    Κάθε μέρα που περνά, αποδεικνύεται η αποτυχία της πολιτικής επιλογής του "μνημονίου". Η ύφεση βαθαίνει περισσότερο, η ανεργία εκτινάσσεται σε ανατριχιαστικά ύψη, η οικονομία καταρρέει, το βιοτικό επίπεδο της λαού μας επιστρέφει δεκαετίες πίσω. Οι εργαζόμενοι και η Κοινωνία οδηγούνται σε απόγνωση, η Οικονομία σε κατάρρευση και η χώρα σε νέα μεγαλύτερα αδιέξοδα.

    Η κυβέρνηση για να περάσει τα σχέδιά της και να εφαρμόσει τα αντεργατικά και αντιλαϊκά μέτρα, δεν σταματά μπροστά σε τίποτα. Κουρελιάζει τις Διεθνείς Συμβάσεις Εργασίας, τα κοινωνικά, τα συλλογικά και δημοκρατικά δικαιώματά μας, ακόμη και το ίδιο το Σύνταγμα! Απόδειξη, οι απολύσεις ακόμη και μονίμων δημοσίων υπαλλήλων.

    Καλούμε τους εργαζόμενους να συμμετέχουν μαζικά και δυναμικά στις απεργιακές κινητοποιήσεις και στις απεργιακές συγκεντρώσεις που θα πραγματοποιηθούν την Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011, στις 11:00 π.μ., στο Πεδίον του Άρεως –απ’ όπου θα ξεκινήσει πορεία για τη Βουλή- και την Πέμπτη 20 Οκτωβρίου 2011, στις 11:00 π.μ. στο Σύνταγμα".

                                                        Το ΠΑΜΕ                                                

    Ανακοίνωση - κάλεσμα προς τους εργαζόμενους, για συμμετοχή στη 48ωρη απεργία, εξέδωσε και το ΠΑΜΕ, το οποίο τονίζει:

    "Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέες και νέοι, Να ματαιώσουμε τώρα το νέο έγκλημα. Να ανατρέψουμε την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου λαιμητόμο. Να ματαιώσουμε τα ακόμη χειρότερα που μας ετοιμάζουν για το 2012, το 2013, το 2014. 19- 20 Οκτώβρη όλοι στη 48ωρη απεργία.

    Κανείς στη δουλειά. Τέλος στις θυσίες για να σωθεί το κεφάλαιο και η ΕΕ. Όλοι στους δρόμους. Όλοι με το ΠΑΜΕ μπροστά να αντιπαλέψουμε με ψυχή και δύναμη την αντεργατική λαίλαπα.

    Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με απαίτηση των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των μεγαλεμπόρων και μεγαλοξενοδόχων και των εταίρων τους στην ΕΕ, οργανώνει ένα νέο, πιο βάρβαρο και πιο απάνθρωπο έγκλημα.

    Με το πολυνομοσχέδιο που φέρνει στη Βουλή ενταφιάζει τα στοιχειώδη δικαιώματα του ελληνικού λαού. Επιχειρεί να καταργήσει τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας κι ό,τι έχει απομείνει από τις εργασιακές σχέσεις και τα ασφαλιστικά – συνταξιοδοτικά δικαιώματα, τις κοινωνικές παροχές, τα επιδόματα ανεργίας.

    Καταδικάζουν τα παιδιά μας στην ανεργία, στη φτώχεια, στην αμάθεια. Ξεπουλάν τη δημόσια περιουσία. Θέλουν όλοι μαζί μισθούς Βουλγαρίας, νέες μαζικές απολύσεις, νέα βαριά χαράτσια, δουλειά χωρίς δικαιώματα, δουλειά εκ περιτροπής και ανασφάλιστη. Θέλουν δούλους στην υπηρεσία των μονοπωλίων.

    Εργαζόμενοι, εργαζόμενες, νέοι και νέες, το ΠΑΜΕ σας καλεί την Τετάρτη 19 Οκτώβρη όλους και όλες στην Ομόνοια 11 π.μ. και πορεία στη Βουλή και συνεχίζουμε την Πέμπτη 20 του μήνα με περικύκλωση της Βουλής από όλες τις μεριές. 

    Έχουμε τη δύναμη να σταματήσουμε το σφαγιασμό των δικαιωμάτων των εργαζομένων για τα κέρδη της πλουτοκρατίας. Εργοστάσιο το εργοστάσιο, επιχείρηση την επιχείρηση, γραφείο το γραφείο, σχολείο το σχολείο, μαγαζί το μαγαζί, όλοι και όλες στον αγώνα.

    Να βουλιάξει η Αθήνα, το Σύνταγμα, όλοι οι χώροι γύρω από την Βουλή. Οργανωμένα, συντονισμένα. Να πάρει ο λαός στα χέρια του τη ζωή του, να σταθεί όρθιος. Τώρα αγώνας να ανατραπούν τα αντεργατικά σχέδια της κυβέρνησης.

    Κάτω η κυβέρνηση της πλουτοκρατίας. Τώρα αγώνας για αποδέσμευση από τη λυκοσυμμαχία της ΕΕ. Αγώνας για ανατροπές στους συσχετισμούς δύναμης, ο λαός να αναδείξει τη δική του εξουσία"

    πηγή

    Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

    Οι αντιστασιακοί μας καλούν σε αντίσταση...



    Σφέτσα Δάφνη
    Ημερομηνία δημοσίευσης: εφημ. η ΑΥΓΗ" 16/10/2011
    Αποτελούν κομμάτι της πιο λαμπρής ιστορίας του τόπου μας. Άνθρωποι που αγωνίστηκαν για τη λευτεριά, την ανεξαρτησία, τη λαοκρατία, δεκατρείς αγωνιστές που συμμετείχαν στην εποποιία της Εθνικής Αντίστασης, 70 χρόνια μετά την ίδρυση του ΕΑΜ, σηκώνουν και πάλι το ανάστημά τους. Συναισθανόμενοι, όπως τονίζουν οι ίδιοι, ευθύνη απέναντι στην Ιστορία, απέναντι σε εκείνους που θυσιάστηκαν για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι, αλλά και απέναντι στον εαυτό τους απευθύνουν έκκληση ενότητας ενάντια στο Μνημόνιο.

    Τα 70 χρόνια από την ίδρυση του ΕΑΜ,δείχνουν πάλι τον δρόμο...
    Καλούν τις κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις που ελπίζουν σε ένα διαφορετικό μέλλον από το ζοφερό του Μνημονίου σε κοινό αγώνα με στόχους, μεταξύ άλλων, την εκδίωξη της τρόικας, την ανάκτηση και την κατοχύρωση της εθνικής κυριαρχίας, την αναδιανομή του πλούτου υπέρ αυτών που τον δημιουργούν και την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.
    Καλούν τους Έλληνες πατριώτες σε αγωνιστική συνεργασία "με άμεσο στόχο την ανατροπή της κυβέρνησης του Μνημονίου" και "σε αγώνα για μια κυβέρνηση που θα φέρει τον λαό στην εξουσία".
    Επικοινωνήσαμε μαζί τους και παρουσιάζουμε μικρές δηλώσεις των Μ. Γλέζου, Β. Δαμιανάκου, Τ. Μπενά, Ε. Μπιτσάκη, Γ. Τσαπόγα, Β. Βαρδινογιάννη, Π. Κατερίνη και Θ. Καλλίνου. Παρουσιάζουμε βιογραφικά στοιχεία των αγωνιστών που ανταποκρίθηκαν στην πρωτοβουλία του Μανώλη Γλέζου και του Μίκη Θεοδωράκη λαμβάνοντας ως δεδομένο ότι η ζωή τους δεν χωρά σε τόμους ολόκληρους, πολλώ δε μάλλον σε μια σελίδα εφημερίδας. Την έκκληση υπογράφουν επίσης οι Νίκος Γουργιώτης, Βάσω Θανασέκου, Μαρία Καραγιώργη, Ελένη Μπενά.
    Μανώλης Γλέζος: “Κρούω, μ' όλες μου τις δυνάμεις, τους κώδωνες του κινδύνου, χτυπάω τις καμπάνες της συνείδησης και φωνάζω: Αντισταθείτε, Οργανωθείτε, αγωνιστείτε, συνεργαστείτε. Αντισταθειτε να μην πληρώσει την κρίση ο λαός και να την πληρώσουν αυτοί που τη δημιούργησαν. Οργανωθείτε στους χώρους δουλειάς και στους τόπους κατοικίας για να αντιμετωπίσετε την φορολαίλαπα που πλήττει μισθωτούς, συνταξιούχους και μεροκαματιάρηδες.
    Αγωνιστείτε να μετατρέψει ο λαός την οργή του πάλι σε πολιτική πράξη. Συνεργαστείτε όλοι οι πατριώτες, οι προοδευτικοί, οι δημοκράτες, οι σοσιαλιστές, οι ριζοσπάστες, οι κομμουνιστές, οι αριστεροί, για να δημιουργηθεί η κυβέρνηση εκείνη η οποία θα διώξει το Μνημόνιο και την τρόικα, τη μειοδοσία και την υποτέλεια και θα φέρει τον λαό στην εξουσία.
    Βούλα Δαμιανάκου: Τέλη του '41 πιάστηκε από τις αρχές κατοχής, οδηγήθηκε σε φυλακές και στρατόπεδα. Πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση. Συνδέθηκε και συνεργάστηκε με τον Βασίλη Ρώτα. Είναι λογοτέχνης και μεταφράστρια.
    “Ο λαός, αν σωθεί, θα είναι από την ίδια του την απόφαση. Σήμερα που είναι χτυπημένος από παντού, χρειάζεται ένα νέο Μέτωπο, αλλά στις νέες συνθήκες. Αυτοί που κυβερνούν είναι οι πιο αξιοθρήνητοι που έχω δει ποτέ. Πίσω και σε βάρος του λαού δέχτηκαν τα Μνημόνια. Ποιος τους είπε ότι ο λαός θυσιάζεται για ένα δάνειο; Ποιος τους εξουσιοδότησε;”.
    Τάκης Μπενάς: Συμμετείχε στην Εθνική Αντίσταση από τις γραμμές του ΕΑΜ Νέων και της ΕΠΟΝ. Καταδικάστηκε σε θάνατο από τα έκτακτα στρατοδικεία του Εμφυλίου, φυλακίστηκε στη χούντα, ηγετικό στέλεχος της ανανεωτικής αριστεράς. Το έναυσμα για την πρωτοβουλία έδωσε η επέτειος των 70 χρόνων από την ίδρυση του ΕΑΜ.
    “Στον νου μας ήταν η επέτειος, να τιμηθεί η ουσία της πράξης της ίδρυσης του ΕΑΜ που ήταν η μάχη για την ανεξαρτησία”. Και σήμερα η λύση προϋποθέτει την συγκρότηση ενός ευρύτατου Μετώπου από δυνάμεις οι οποίες θα φέρουν τη δική τους διαφορετική πολιτική σφραγίδα (από τη συνέντευξή του “Στο Κόκκινο 105,5”).

    Ευτύχης Μπιτσάκης: Το '43 εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ, το '45 στο ΚΚΕ, πέρασε 7,5 χρόνια στη φυλακή (1948- 1955), υπήρξε στέλεχος της ΕΔΑ και στη δικτατορία μέλος της Κ.Ε. του ΚΚΕ, είναι καθηγητής Φιλοσοφίας στο Παν/μιο Ιωαννίνων και επίκουρος καθηγητής στο Παν/μιο της Αθήνας.
    “Η Ελλάδα εκποιείται, ο δημόσιος πλούτος, η γη και τα Μνημεία. Με την οικονομική πολιτική της κυβέρνησης θα πεινάσουν οι εργαζόμενοι. Συνεπώς σήμερα είναι ανάγκη ένα Μέτωπο Σωτηρίας για να σωθεί ο λαός από την πείνα: αυτό θα είναι ο άμεσος στόχος. Πέρα από εκεί η αριστερά πρέπει να ανοίξει διάλογο και να τεκμηριώσει τη θέση φεύγουμε ή όχι από το ευρώ, φεύγουμε ή όχι από την Ε.Ε. Διότι μέχρι τώρα δεν υπάρχει μία και τεκμηριωμένη άποψη, θέση των ειδικών. Είναι θέμα εξέγερσης του ελληνικού λαού για τη σωτηρία του. Επειδή σήμερα δεν υπάρχει ελληνική κυβέρνηση αλλά κυβέρνηση, από Έλληνες εντολοδόχους των υπαλλήλων της Ε.Ε.”

    Γιώργος Τσαπόγας: Καπετάνιος του 10ου Συντάγματος του ΕΛ.ΑΣ., μετείχε στις μάχες της Αθήνας ενάντια στους Γερμανούς και στους Αμερικάνους, εξορίστηκε στην Ικαρία, βρέθηκε, μεταξύ άλλων, στις φυλακές Καλλιθέας και Χατζηκώστα, βασανίστηκε στη χούντα από τον Ιωαννίδη. Υπήρξε διευθυντής σύνταξης του "Οικονομικού Ταχυδρόμου" και της "Ναυτεμπορικής".

    “Όλοι εμείς οι παλιοί που αγωνιστήκαμε εναντίον των ξένων εισβολέων -όπως λέει ο ποιητής μας, ήρθαν οι ξένοι λύκοι ντυμένοι με προβιές προβάτων- δεν το βάζουμε κάτω μπροστά στη νέα υπαγωγή στο Μνημόνιο, στο ΔΝΤ, στη σημερινή βίαιη εισβολή και υπαγωγή της χώρας μας που σημαίνει μια έξωθεν βίαιη παρέμβαση και έλεγχο.
    Όσοι απαντήσαμε την πρώτη ομάδα με αυτό που ονομάζουμε έκκληση έχουμε ως έμβλημα τον Παρθενώνα και τη σημαία που κατέβασε ο Μανώλης Γλέζος, τα νικηφόρα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και όλης της στρατευμένης διανόησης. Οι πόρτες μας είναι ανοιχτές, δεν περιβάλλονται από κομματικά χαρακώματα.
    Ο λαός μας υποφέρει νέα δεινά, ο αγώνας του συχνά πολυδιασπάται. Ας θυμηθούμε τον πρώτο στίχο του Βάρναλη 'Δεν είμαι εγώ σπορά της τύχης (...) εγώ είμαι τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της οργής'.

    Βαρδής Βαρδινογιάννης: Πλούσια αντιστασιακή δράση μέσα και από τις γραμμές της ΕΠΟΝ, ειδικός γραμματέας του Εκτελ. Γραφείου της ΕΔΑ, 13 χρόνια στην παρανομία, ένας από τους 27 κομμουνιστές που δραπέτευσαν από τις φυλακές Βούρλων της Δραπετσώνας το 1955. Πρόεδρος της Εταιρείας Διάσωσης Ιστορικών Αρχείων.
    Σήμερα θέτει ως προτεραιότητα τον συμψηφισμό του ελληνικού χρέους με τις γερμανικές οφειλές από την περίοδο της κατοχής. Γι' αυτό και διαφωνεί με την τακτική της αριστεράς γιατί δεν θέτει ζήτημα συμψηφισμού, επισημαίνοντας πάντως ότι “ψηφίζει αριστερά, ανήκει στην αριστερά, αλλά έχει και τις απόψεις του”.

    Θεόδωρος Καλλίνος: Καπετάνιος του ΕΛΑΣ, γνωστός ως Αμάρμπεης. Μόνιμος αξιωματικός του ελληνικού στρατού, αρνήθηκε να παραδοθεί στους Γερμανούς το '41, εντάχθηκε στο ΕΑΜ και το '42 πέρασε στον ένοπλο αγώνα και ανέλαβε μεταξύ άλλων εκπαιδευτής και οργανωτής ΕΑΜικών ένοπλων ομάδων Ολύμπου - Κισσάβου - Ποταμιάς. Στα Δεκεμβριανά ήταν Διοικητής Τομέα Φαλήρου - Πειραιά μέχρι και Ελευσίνας. Ακολούθησαν εξορίες στα Κυκλαδονήσια.
    Συμμετείχε στην προ ολίγων ημερών συνάντηση των αντιστασιακών. Κατηγορεί τους “συμφεροντολόγους βουλευτές" που ψηφίζουν τα αντισυνταγματικά νομοσχέδια του Γ. Παπανδρέου και καλεί "κάθε Έλληνα με εθνική ευθύνη να επιλέξει στον τόπο δουλειάς και κατοικίας τούς καλύτερους που διακρίνονται για την ανιδιοτέλειά τους που δεν έχουν καμία εσωτερική ή εξωτερική επίδραση σε βάρος της πατρίδας: Να τους στηρίξουμε για μια νέα Βουλή που θα έχει διαμάντια.

    Παναγιώτης Αδάμης - Κατερίνης: Το '41 ήταν υπεύθυνος για την οργάνωση της Νεολαίας Ηλείας, το '43 συνελήφθη και βασανίστηκε από τους Ιταλούς, στα "Δεκεμβριανά" συνελήφθη και εξορίστηκε σε Ικαρία και μετά Μακρόνησο. Εκλέχθηκε βουλευτής με την ΕΔΑ, ακολούθησε νέα εξορία στον Άη Στράτη και έπειτα στο Άστρος Κυνουρίας. Επανεκλέχθηκε βουλευτής το '63. Στη χούντα εξορίστηκε στη Λέρο.
    "Ο λαός μας αγωνίζεται σκληρά και απεγνωσμένα ενάντια στα βάρβαρα κι εξοντωτικά μέτρα που έχει επιβάλει με τα αλλεπάλληλα Μνημόνια το ληστρικό διεθνές χρηματοπιστωτικό σύστημα. Το απεχθές δημόσιο χρέος θα πρέπει να διαγραφεί και αυτή η αξίωση πρέπει να μπει στην ημερήσια διάταξη του λαϊκού κινήματος. Προσωπικά θεωρώ έσχατο όριο το 2012, όπου φαίνεται ότι οι σοσιαλδημοκράτες μετά τις εκλογές θα πάρουν την εξουσία και την ηγεσία της Ε.Ε.
    Αν μέχρι τότε δεν έχει γίνει καμία ουσιαστική θετική αλλαγή και οι σοσιαλδημοκράτες συνεχίσουν τα ίδια τότε ο λαός μας δικαιούται να προχωρήσει σε πιο ριζικές μορφές πάλης. Οι ευθύνες της αριστεράς ως προς τη συνεργασία είναι ιστορικά τρομερές. Ο υπερήφανος λαός σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να γονατίσει ούτε ν' αφήσει την ελληνική κοινωνία να σαπίσει, όπως θέλουν οι σκοτεινές δυνάμεις. Ούτε να μαζέψει τα φτερά της η Ελλάδα με τη λαμπρή ιδιάζουσα ιστορική της υπόσταση".

    Κώστας Μπαλάφας (1920-2011): Εστιάζοντας στις απόψεις ενός φωτογράφου

    16/10/2011
    ΔΙΑΦΟΡΑ

    Πρωτοσυνάντησα τον Κώστα Μπαλάφα στη Φωτογραφική Λέσχη Χαλανδρίου, 
    όπου σχολίαζε εύστοχα φωτογραφίες των μελών, με τον σεβασμό από όλους να
     είναι διάχυτος.

    *περισσότερα στην εφημ. Η ΑΥΓΗ

    Συνδικάτα, αγανακτισμένοι, κόμματα...απλοί άνθρωποι, καλουν όλους τους λαους της Ευρώπης να ξεσηκωθούν


    Mάχες στη Ρωμη-Βιντεο φωτογραφίες

     
    Γράφει ο Γιώργος Σαρρής*

    Κατι από Αθήνα θυμιζε σήμερα η Ρώμη. Πολλοί μιλουν για 200000 στη διαδήλωση της αιωνιας πόλης
    Ολοι οι λαοί στους δρόμους.
    Συνδικάτα, αγανακτισμένοι, κόμματα...απλοί άνθρωποι, καλουν όλους τους λαους της Ευρώπης να ξεσηκωθούν . Παντως απ΄'ότι είδαμε η Polizia δεν πέρασε ευκολα σήμερα στη Ρωμη
     
    Δείτε βίντεο και ......
    φωτό









    Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

    Σχέδιο παρακολούθησης των μπλόγκερς, και των χρηστών του Facebook από την ιδιωτική κεντρική τράπεζα της Αμερικής!!!


    Η εποχή του Όργουελ έφτασε!!!


    Η ιδιωτική κεντρική τράπεζα της Αμερικής, με το παραπλανητικό όνομα Federal Reserve Bank, ανακοίνωσε σχέδιο παρακολούθησης των μπλόγκερς, και των χρηστών του Facebook, με σκοπό να εξακριβώσει το αν κάποιοι από αυτούς ασκούν κριτική στο αμερικανικό τραπεζικό σύστημα, με απόψεις που θα μπορούσαν να βλάψουν την οικονομία της χώρας.

    Η Federal Reserve ανακοίνωσε πως σκοπεύει να συνεργαστεί με εταιρία, που θα συγκεντρώνει πληροφορίες από διάφορα κοινωνικά δίκτυα, και στη συνέχεια θα την ενημερώνει.

    Η εν λόγω ανακοίνωση σχετίζεται και με τις πρόσφατες προσπάθειες της αμερικανικής κυβέρνησης να ελέγξει την κοινή γνώμη, μέσα από την χειραγώγηση των πόρων του διαδικτύου.

    Τον περασμένο μήνα, ο αμερικανικός στρατός ανακοίνωσε πως σκοπεύει να συνεργαστεί με παροχείς όπως είναι το Facebook, προκειμένου να συλλέξει και να αναλύσει υλικό που ανεβαίνει στο διαδίκτυο με αντιπολεμικό περιεχόμενο, έτσι ώστε να ερευνηθεί για το αν πρόκειται για «εχθρική προπαγάνδα».

    Αυτό βέβαια το υλικό, μπορεί μετά να χρησιμοποιηθεί ώστε να φιμωθούν όσες φωνές συνεχίζουν αντιστέκονται στις άσκοπες στρατιωτικές επεμβάσεις των ΗΠΑ ανά τον κόσμο.

    Τέλος, όλα αυτά σχετίζονται άμεσα με ένα πρόγραμμα του αμερικανικού πενταγώνου, που ξεκίνησε στη διάρκεια της προεδρίας του George W. Bush, και που είχε σκοπό του την ίδρυση μιας ομοσπονδιακής υπηρεσίας προπαγάνδας, η οποία και θα ήλεγχε το τι είδους πληροφορίες σχετικά με τον πόλεμο, θα μπορούσαν να διακινούνται μέσω του διαδικτύου.


    American Free Press

    http://americanfreepress.net/?p=875

    Απόδοση:S.A.

    πηγή